
De aantallen van de meeste weidevogelsoorten nog steeds onrustbarend af, ondanks dat al sinds 1975 beleidsprogramma’s voor weidevogels worden uitgevoerd, waarbij reservaten werden aangekocht en ingericht voor weidevogels en (agrarisch natuur-)beheerovereenkomsten werden gesloten met boeren.
Er bestaan veel knelpunten rond de bescherming van weidevogels. Het voornaamste knelpunt is de voortdurende afname van geschikt leefgebied, met als hoofdoorzaken intensivering van de agrarische productie en toenemende ruimtelijke druk, onder andere door verstedelijking.
De sterke intensivering gaat gepaard met verlaging van het grondwaterpeil, monocultuur en grootschalige teelt van maïs. Graslanden worden ook steeds vroeger en meerdere malen per jaar gemaaid. Hierdoor hebben weidevogels onvoldoende tijd en ruimte om hun broed- en opgroeicyclus te voltooien. De overlevingskans van weidevogelkuikens is erg klein geworden, omdat in moderne graslanden meestal onvoldoende voedsel en dekking te vinden is.