Wout Lam

De liefde voor de tureluur vindt zijn oorsprong in een incident. Als kind zwierf Wout veel door de polder, onder andere om kievitseieren en eendeneieren te zoeken etc. In die tijd paste zijn vader een systeem van strip-grazen toe. Dat wil zeggen steeds een nieuw stuk vers gras ter beschikking krijgen. Maar dat stuk werd op zo’n dag wel zeer intensief belopen door de koeien. Niet goed voor weidevogels. Als zestienjarige vond Wout een tureluursnest in een zojuist afgezet stuk. Hij kon de jongen in de eieren al horen piepen. Toen hij ’s avonds ging kijken, hadden de koeien het nest vertrapt. Sindsdien neemt hij maatregelen om weidevogelnesten te beschermen.

Wout probeert op zijn land zoveel mogelijk diversiteit aan te brengen; een mozaïek van gemaaide en geweide percelen. Om de nesten heen laat hij een eiland van zo’n dertig tot veertig vierkante meter staan. Zouden deze stukken kleiner zijn, trekt dat vossen of kraaien aan.

Tegenover heeft Wout een paar hectare grasland in de polder Ruigenhoek liggen. Nadat dit deel was omgeploegd en geëgaliseerd, wilde het nieuwe ingezaaide gras niet doorgroeien.  Dat betekende dat hij veel later maaide dan normaal. Dat jaar broedden er acht paar kieviten, een scholekster, vier tureluurs en een zomertaling op dit kleine stukje. Een mooi resultaat.

Wout heeft vlakbij zijn keukenraam een torenvalkenkast geplaatst. Met succes. Een week na de plaatsing (in 2003) was de kast al bewoond. Elk jaar vliegen er jongen uit. Eén keer waren het er wel acht. Hij heeft ze wel drie keer geteld voor hij het zelf kon geloven.