Dick vecht voor het natuurgebied uit zijn jeugd

Het natuurgebied de Potskar is in de loop der jaren flink veranderd: kwartelkoning en kemphaan zijn er verdwenen en veel andere soorten zijn in aantal rap achteruit gegaan. In 2000 waren er nog vier broedparen bruine kiekendief – dat zijn er nu nog maar één of twee. Lang geleden kwam Dick er om te wandelen en ook kievitseieren te zoeken, later om met de Vogelwacht de nesten van grutto en kievit te beschermen en broedvogels te tellen voor Sovon Vogelonderzoek Nederland. Nu zet hij zich als WetlandWacht van Vogelbescherming in voor de Potskar, waarvan een deel in beheer is van Staatsbosbeheer.

Veel van de huidige problemen in de Potskar zijn terug te voeren op de almaar toenemende recreatie. Het aantal wandelaars met honden – die soms zelfs losgelaten worden – is enorm toegenomen, en op de aanliggende Griene Dyk rijden steeds meer auto’s en motoren. Dit zorgt niet alleen voor verminderde veiligheid van wandelaars en fietsers, maar het brengt ook verstoring met zich mee voor de aangrenzende Natura 2000-gebieden.

De recreatiedruk vanaf het water is ook fors: bij de Potskar liggen eilandjes – de Roospollen – die veel gebruikt worden voor het aanleggen van onder meer partyboten. Kortom: feestjes op enkele meters van grutto-leefgebied. En daar blijft het niet bij: in 2020 heeft de gemeente Zuid-West Friesland een visie ontwikkeld om van het Sneekermeer de toeristische hotspot van West-Friesland te maken, onder andere door het verder uitbreiden van de bootverhuur en de waterskibaan. In deze visie staat de natuur weliswaar op één, maar op basis van eerdere ervaringen ziet Dick dat recreactiebelangen in de praktijk de boventoon kunnen gaan voeren.

In de Potskar is veel om voor te strijden: het gebied herbergt onder andere veldleeuwerik, roerdomp, tureluur, gele kwikstaart, blauwborst en rietzanger. Dick staat er gelukkig niet alleen voor: samen met Vogelbescherming, IVN in Sneek en de Bond van Friese Vogelwachten heeft hij een werkgroep gevormd om de plannen van de gemeente in goede banen te kunnen leiden.

Met een eigen zienswijze heeft de werkgroep zich aangesloten bij bijeenkomsten over het gebied. De werkgroep hoopt meer vooronderzoek af te kunnen dwingen naar de effecten van de toename van recreatie op de beschermde soorten en hun habitat, zowel vogels als vleermuizen.

Dick en de werkgroep denken ook mee met de provincie in het schrijven van het nieuwe beheerplan voor Natura 2000-gebied de Potskar. Een belangrijke wens die zij hier uitspreken is om het huidige beheer aan te passen, zodat de waterstanden in het voorjaar langer hoog blijven. Dit creëert plasdras, waar veel weidevogels zoals de grutto – die dan uit Afrika terugkomt – eten kunnen vinden.

Om deze plasdras mogelijk te maken lopen er al afspraken met agrariërs rondom het gebied. Door middel van pompjes op zonne-energie wordt slootwater over het land gepompt, waardoor greppeltjes in het voorjaar overstromen. Daarnaast zorgt vogelvriendelijk maaibeheer en mestgebruik voor een betere bescherming van de weidevogels.

Dick ziet de tijd die hij wekelijks spendeert aan zijn werk als WetlandWacht als het verenigen van het nuttige met het aangename. Hij maakt er ook echt werk van om gezamenlijk met de andere partijen het gebied te verbeteren. Dat vraagt overleggen met de werkgroep, de gemeente, lobbyen bij raadsleden en ook wel stukjes schrijven voor de media. Maar hij weet waar hij het voor doet, voor de vogels. Voor het kunnen genieten van de buitelende kievit en over de landerijen scherende grutto, terwijl een veldleeuwerik ons hoog in de lucht toezingt.