Natuurherstel Westerschelde

Inpoldering, bedijking, verdiepingen van de vaargeul en de aanleg van haven- en industrieterreinen bedreigen de topnatuur van de Westerschelde. Grote arealen getijdengebied zijn verdwenen. Er is minder ruimte voor schorren en vooral slikken en zandplaten (gebieden die bij vloed overstromen en bij eb droogvallen). De trekvogels die van de Westerschelde afhankelijk zijn, vinden er niks meer te eten. Maar ook andere (zeldzame) planten en dieren komen in het nauw.

Om het proces van achteruitgang te keren, is nieuw getijdegebied nodig. Dat is alleen mogelijk door gebieden langs de Westerschelde te ontpolderen. De Schelde heeft de ruimte nodig die de rivier eerder is ontnomen. Door de ontpoldering van de Hedwige-polder komt Nederland de helft van de al in 2005 met Vlaanderen gemaakte afspraken hierover na. Deze plek wordt zo onderdeel van het bestaande Natura 2000-gebied Westerschelde & Saeftinghe. Vogelbescherming heeft er jarenlang op aangedrongen.

De tweede 300 hectare natuurherstel moet plaatsvinden in het middengebied van de Westerschelde. De provincie Zeeland wil dit slechts gedeeltelijk uitvoeren via ontpoldering; bij Perkpolder en het Zwin levert dat zo'n 50 hectare op. Het grootste gedeelte van de plannen bestaat echter uit buitendijkse maatregelen in de vorm van het aanleggen en ophogen van strekdammen. Vogelbescherming vindt dat deze buitendijkse maatregelen geen goed alternatief zijn voor ontpoldering. De bekribbingen staan namelijk haaks op het uitgangspunt van ‘meer ruimte voor de rivier’. De kribben tasten de natuurlijke dynamiek in het estuarium aan en dragen bij aan verdere erosie.

• Factsheet Natuurherstel Westerschelde 2014 (pdf)
• Natuurherstel van de Westerschelde, een systeemperspectief (pdf)