Bosuil in de buurt!

Echt, de kans dat je een bosuil kan horen is best groot. Het is een veelvoorkomende uil en ze wonen dichterbij dan vaak wordt gedacht. Natuurlijk in het bos – zoals de naam doet vermoeden – maar ook in dorpen en steden, als er maar geschikte broedplaatsen zijn. Daarin zijn ze makkelijk.

Geschikte bosuil-plaatsen zijn oude bomen met grote holten (in parken, op begraafplaatsen, langs lanen), gebouwen met openingen om ongestoord in en uit te vliegen (zolders, kerktorens, schuren) of speciale nestkasten.

Als de bosuil-man zijn bekende baltsroep roept, roept zijn vrouwtje terug: “Ke-wik!!” Ze kennen elkaar goed, want wonen het hele jaar samen in hun territorium. Ook zitten ze soms lekker te kroelen of snavels tegen elkaar te wrijven. Zo versterken ze hun band. Het vrouwtje broedt, maar alleen als ze te eten krijgt van het mannetje.

Jonge (bos)uilen worden takkelingen genoemd. Ze zijn nieuwsgierig en gaan op onderzoek uit. Uit diepe broedholen klimmen ze naar het vlieggat omhoog met hun klauwen en vleugels. Ook als ze nog niet kunnen vliegen, springen ze uit het nest als ze ongeveer 30 dagen oud zijn. Ze zitten dan op de bosbodem of klauteren door struiken, langs takken en schors naar een veilige zitplaats. Laat ze altijd met rust! De ouders waken over ze.

Zelfs de strengste winter, waarin geen muis meer te vinden is, deert de bosuil weinig. Ze wijzigen hun menu dan gewoon en gaan over op vogels, zoals mussen, groenlingen en vinken. Die overstap is heel typisch voor bosuilen. Het is ook een reden dat ze talrijk zijn en zich makkelijk handhaven in steden. Stadse bosuilen eten namelijk vooral vogels.

Wil je ze niet alleen horen, maar dit alles ook eens zien? Kijk dan vanaf maart naar www.beleefdelente.nl!