Foto van de maand: vuurgoudhaantje

"Ik ben in het najaar op zoek gegaan naar deze mooie beweeglijke vogeltjes, omdat deze nog niet in mijn eigen fotogalerij voorkwamen."

"Wij wonen in midden Limburg nabij de Duitse grens. Hier is een prachtig natuurgebied met een grote variatie aan bos, heide en waterplassen. In het najaar, op een mooie zonnige dag ben ik naar de plek gegaan waarvan ik wist dat er mogelijk een (vuur)goudhaantje kon zitten. Op een open plek in het bos gemaakt door jagers, zag ik niet alleen een aantal mezen foerageren, maar ook vuurgoudhaantjes. Enkele dagen later ben ik teruggegaan naar dezelfde plek. Die dag waren een paar goudhaantjes druk bezig met het zoeken naar insecten. Ook van dit mooi vogeltje heb ik toen mooie foto’s van kunnen maken."

"Wij woonden vroeger in een buitengebied met veel bos. In onze jeugd hebben we daar veel tijd doorgebracht en is de liefde voor dieren en vogels ontstaan."

"Fotograferen doe ik al jaren, maar de passie is pas echt ontstaan na mijn pensionering. Ik heb nu meer tijd om te fotograferen en te genieten van al het moois dat de natuur te bieden heeft. Zodra het weer het toelaat, pak ik mijn fiets en camera en ga ik een aantal uren de natuur in."

"Ik focus mij het meeste op vogels, maar in deze omgeving kun je veel andere mooie dieren spotten zoals reeën, vossen en everzwijnen."

"Dat is de bijeneter. Deze prachtige, beschermde, vogel met al zijn kleuren volg ik al jaren in de zandgroeven van het natuurgebied. Dit begon jaren geleden met enkele paartjes in een groeve, maar is ondertussen uitgegroeid tot een mooie populatie verdeeld in meerdere zandgroeves. Ik volg ze tijdens elk broedseizoen. Dat begint met hun aankomst in het voorjaar wanneer ze paartjes vormen, nesten maken in de wanden van de zandgroeven en de jongen grootbrengen. Het is prachtig om te zien hoe een hele groep bijeneters, jong en oud, ’s avonds boven de nesten vliegen om de laatste jongen uit hun nest te krijgen."

"De meeste vogelfotografen zullen weten dat je de mooiste foto’s kunt maken wanneer de vogels naar je toe komen. Ik probeer mij zo verdekt mogelijk op te stellen of stil op een klapstoeltje te zitten om zo min mogelijk op te vallen."

"Dat was op een mistige ochtend in het najaar. Ik ben toen naar een natuurgebied aan de Maas bij Roermond gegaan. Al zittend op mijn klapstoeltje heb ik gewacht tot de mist zou optrekken. Ik was er eigenlijk voor de visarend, maar toen de mist eenmaal opgetrokken was, vloog er een zeearend over het water. Die heb ik toen mooi kunnen vastleggen."