Er hangt een geelgors aan de muur

Nachtvlinders lok ik met een lampje op mijn balkon. Want zoals trouwe lezers van mijn blog misschien weten, kijk ik niet alleen naar vogels, maar ook naar nachtvlinders hier in Estland. Die lamp staat bij een vlinderval met eierdozen, waaronder de vlinders weg kunnen kruipen. Ik kijk welke soorten en aantallen het zijn en laat ze de volgende avond weer los. Op deze manier heb ik......Wacht even, dit is de website van Vogelbescherming, niet van de Vlinderstichting. Dus we gaan terug naar de vogels.

Nadat het een aantal nachten stevig had gewaaid, bracht de nacht van 7 op 8 oktober een aangename verrassing: het was bijna windstil. Ik dus het de vlinderlampje buitengezet en voordat ik de volgende ochtend naar de trektelpost ging, even snel gekeken wat er op het balkon gebeurd was die nacht. Het was half zes, nog pikkedonker, maar het loklampje  de lamp zorgt voor een goed verlicht balkon. Ik deed voorzichtig de keukendeur open om de vlinders op de balkondeur niet te verjagen.

Ik stap het balkon op en ineens vliegt er rakelings een vogel over me heen, op nog geen twintig centimeter van mijn hoofd. Ik zie in een flits dat het een zangvogel is: lange staart, gele onderkant en weg is ie weer.

Een paar tellen later komt ie terug, vliegt weer rakelings over mijn hoofd en gaat vervolgens aan een muur hangen, vlak boven het de lampje. Ik besef dat dit raar is. Ik vang hier nu twee jaar regelmatig vlinders - en ruim 10 jaar in Nederland - maar ik heb nog nooit een vogel gehad die blijkbaar op de lamp afkomt. Ik pak snel het cameraatje dat naast de val staat om de nachtvlinders te fotograferen, maar de vogel vliegt weer weg naar de andere kant van het balkon. Ook daar hangt ie even aan de muur en komt dan weer terug. Inmiddels zie ik dat het een geelgors is en ik maak snel een foto.

Wat nu? De vogel is duidelijk in paniek, vliegt van links naar rechts en wil het balkon niet verlaten. De lamp verstoort blijkbaar zijn oriëntatie. Na een paar maal heen en weer vliegen, strijkt hij neer. Ik loop snel langs de vlinders op de muur om ze te tellen en foto’s te maken, gooi een doek over de val en zet de lamp uit. Het is nu weer aardedonker. Na een kleine vijf minuten doe ik de keukenlamp aan: de vogel blijkt weg. En veel van de nachtvlinders ook.

Dat vogels op licht afkomen is een bekend verschijnsel. Vroeger waren vuurtorens echte vogelkillers. De vogels vlogen op het licht af, knalden tegen de vuurtoren aan en vielen meestal met gebroken nek of vleugels op de grond. Tegenwoordig worden veel vuurtorens zelf verlicht of met een hekwerk afgezet om aanvaringen te voorkomen. Het licht van deze vuurtorens wordt door de vogels gezien als oriëntatiepunt, vergelijkbaar met de maan en de zon.

Voor mijn lamp gold waarschijnlijk hetzelfde. Maar waarom het dan pas de eerste keer is dat dit gebeurde is me niet duidelijk. Ik hoop maar dat het tevens de laatste keer was, want het is een vervelend gezicht, zo’n vogel die in paniek van links naar rechts over je hoofd vliegt.