Blauwe kiekendief: een levende legende

Op Texel zie ik blauwe kiekendieven vooral in de duinen. Het is een prachtig gezicht, het wit-blauw-grijze mannetje jagend tegen de achtergrond van de geelgroene duinlandschap. Alle foto’s op deze pagina zijn net na zonsopgang  genomen in de Slufter en de zuidelijke duinen.

Ik was bezig met het fotograferen van strandleeuweriken toen ineens een mannetje jagend laag over het vallei vloog met de zachte ochtendzon vol op zijn lichaam. Gelukkig stelde de camera snel genoeg scherp. Ik had voor de strandleeuweriken namelijk een extender (beeldvergroter) aan mijn toestel en daarmee gaat scherpstellen veel trager. Mijn blijdschap was groot toen ik de scherpe foto’s zag!

De andere foto’s zijn van een volwassen vrouw en haar kroost. Ik hoorde een kabaal van hoog-tonig en langgerekte gepiep, kenmerkend voor jonge kiekendieven. Het bleek te gaan om drie uit de nest gevlogen jonkies die, zoals het hoort, flink met elkaar aan het spelen waren. Dat is puur genieten! Acrobatische luchtaanvallen op elkaar, op de grond vechten en uit nieuwsgierigheid mij goed en van dichtbij observeren en ook even uitschelden. Essentiële oefeningen voor de aanstaande zelfstandigheid. Met moederlief de hele tijd kalm op een meidoorn.

Broedgevallen van de blauwe kiekendief zijn in Nederland helaas een zeldzaamheid geworden, met een scherpe daling vanaf 1995. Op Texel zijn nog steeds enkele broedgevallen, maar in de laatste jaren is ook daar het aantal jongen flink afgenomen. Voedselproblemen, zowel in natuurgebieden als boerenland, spelen een hoofdrol bij deze achteruitgang.

Aan de andere kant van de Noordzee worden deze vogels illegaal afgeschoten of vergiftigd om de jachtbestanden te beschermen! In Schotland ‘verzorgt’ een mannetje soms drie nesten, wat natuurlijk niet kan! Dus moet de vrouw de kroost alleen laten om te jagen met alle negatieve gevolgen vandien. Wordt de blauwe kiek echt alleen nog maar een legende? Ik hoop vurig van niet.