Hard gelach

Roos Tol | woensdag 30 juni 2021 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 685x

In mijn jonge jaren keek ik graag naar “Wordt vervolgd”, een televisieprogramma over tekenfilms en strips. Vast onderdeel daarin was een imitatiewedstrijd, waarbij kinderen favoriete tekenfilmfiguren nadeden.

Het meest geïmiteerd werd Donald Duck - een soort gorgelkwaak waar zelfs tweejarigen nog mee uit het keeltje kwamen. Maar goede tweede, in mijn herinnering, was een soort maniakaal gelach voor de wat meer gevorderden: Woody Woodpecker. “Woody’s voornaamste karaktertrek is zijn getikte persoonlijkheid” (Wikipedia).

Woody Woodpecker is uiteraard een specht, en spechten kennen we van hun geroffel op de bomen. Tenminste, dat dacht ik – tot ik me wat beter verdiepte in de familie Picidae.

Zes soorten

In Nederland leven zes soorten spechten.

De kleine bonte specht (Dendrocopus minor) is inderdaad een ukkie ter grootte van een koolmees of huismus; 14, 15 cm. Hij klimt op en neer langs boomstammen op zoek naar insecten in de boombast en zijn lange roffel klinkt als een naaimachine.

De middelste bonte specht (Dendrocopus medius) laat zich veel minder horen. In oud loofbos zoekt hij insecten, rupsen, soms bessen of noten; ook boomsappen staan op het menu.

De grote bonte specht (Dendrocopos major) is de specht die we hier bij de vijver af en toe waarnemen. Hij is een echte trommelaar die zich goed laat zien en ook thuis is op voedertafels als het zo uitkomt!
Verwacht je bij “grote bonte” een flinke vogel, dan ben je verrast; met 22, 23 cm is hij zo groot als een merel, of een spreeuw!

De zwarte specht (Dryocopus martius) daarentegen is een JOEKEL van een specht, met zijn 46 cm. En toch zul je deze zelden zien. Hij is schuw en als hij al niet wegvliegt wanneer je in de buurt komt, dan is hij die lolbroek die steeds weer naar de andere kant van de boom draait.

Het geluid van de groene specht (Picus viridus) – met 31 tot 33 cm het formaat van een stadsduif – lijkt het meest op de maniakale lach van Woody Woodpecker. De groene is behalve afwijkend van kleur, ook afwijkend in fourageergedrag. Hij haalt zijn voeding, liefst rode bosmieren, op de grond.

En de zesde is?

De zesde spechtensoort van Nederland is een heel aparte. Het is Jynx torquilla ofwel draaihals. Lijkt niet op een specht, eerder op een nachtzwaluw. Van alle spechten is hij het meest een mysterie. Veel te lachen heeft hij niet. Hij staat op de Rode Lijst als ernstig bedreigd.

Verder lezen en kijken? Ik heb erg veel gehad aan het vergelijken van de verschillende spechtensoorten via de Vogelgids en deze van Natuurmonumenten. Je kan wel alle petjes en kleurnuances bespreken maar soms zeggen foto’s meer dan heel veel woorden!