Drie kleine gemaskerde bandieten

Kelvin Klaassen | zaterdag 4 juni 2022 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 368x

Alle drie de eieren van de visarenden zijn inmiddels uitgekomen. In een moordend tempo kropen ze achter elkaar het ei uit. Lees verder voor meer info over het uitkomen van de eieren en het antwoord op een vraag over het uiterlijk van visarenden die mij zelf al lang bezighoudt.

Een close-up van visarendkuikens met het duidelijke masker. (Bron: Scottish Wildlife Trust/PA Wire)

Haast, haast, haast

Zul je net zien. Wijd je een hele blog aan het feit dat visarendkuikens asynchroon uitkomen en dus gemiddeld 2 tot drie dagen uit elkaar op de wereld komen, kruipen de kuikens dit jaar alle drie binnen drie dagen uit het ei! Zoals Saskia in haar blog al opmerkte laat dit maar weer eens prachtig zien dat de natuur zich niet laat voorspellen. En eigenlijk is dat veel mooier dan alle gemiddelden en prognoses die je op een natuurlijk proces als deze kunt loslaten.

Donkere maskers

Dit is mijn persoonlijke mening, maar misschien net zo mooi als het bovenstaande vind ik dat de jonge visarenden op de wereld komen met de lichte suggestie van het typische donkerbruine masker van de visarend. Los van dat het de perfecte balans strijkt tussen stoer en schattig vervult dit masker een belangrijke rol in het leven van een visarend.

Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat donkere maskers bij vogels schitteringen van de zon verminderen. De manier waarop dit is onderzocht is heel bijzonder! Visarenden zijn niet de enige vogels met donkere maskers, naast vele andere vogels en dieren hebben vrijwel alle klauwieren (waarvan in Nederland de klapekster en grauwe klauwier voorkomen) donkere maskers. In het experiment werden de maskers van een aantal gevangen maskerklauwieren wit geverfd, en werden deze ongelukkige individuen enkele dagen in het wild geobserveerd, net als hun niet geverfde controlegroep. Wat bleek: niet alleen verminderde het niet hebben van een masker het jaagsucces drastisch (tot wel 30%!), de klauwieren met witgeverfde maskers gingen opeens met de zon in de rug jagen, in plaats van tegen de zon in zoals de klauwieren met zwarte maskers doen. Hierdoor werden hun prooien op de aanwezigheid van gevaar geattendeerd door de schaduw van de klauwier die op de grond te zien was. Na een week was de witte verf vervaagd en begonnen de klauwieren weer tegen de zon in te jagen.

Dezelfde factoren spelen mee bij de visarend. Zonder de typische oogstreep zouden de visarenden dus grote moeite hebben om succesvol te jagen doordat ze meer last hebben van de zon, en hun prooien minder snel worden verrast. Weten we dat ook weer!