Navigatie overslaan

Live

Steenuil

Live

Oehoe

Live

Vijver

Live

Kerkuil

Live

Slechtvalk

Live

Ooievaar

Live

Bosuil

Live

Torenvalk

Live

Visarend

Live

Boerenlandvogels

Live

Zeearend

Binnenkort

Koolmees

Binnenkort

Merel

Toon alle blogs & vlogs

Achter de coulissen

Roos Tol | zondag 29 maart 2020 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 768x

Hij is eigenlijk net zo’n juweel als de ijsvogel, met zijn blauwgrijze kleed over kop en rug, zijn oranjekleurige borst en spannende zwarte streep over de ogen tot achterin de nek. Een fraai puntig snaveltje. Lief klein staartje. Heldere oogjes en volle zang.

Fijne pootjes, drie tenen vóór, één teen achter, voor de beste grip op de boomstam.
Ik heb het natuurlijk over: de boomklever.

Zulke bonte kleuren en toch zie je hem pas als je echt goed kijkt. Altijd in beweging, boomstam op, boomstam af, ja zelfs ondersteboven aan takken kan hij gezien worden. Een ware acrobaat. Een heel bescheiden acrobaat; hij gaat niet voor het applaus, zelfs niet van zijn eega, want die heeft dezelfde mooie veren.

Stille liefde

Over die eega gesproken, gek genoeg had ik er nooit bij stil gestaan dat ook boomklevers iets met nestjes doen en eitjes maken en leggen. Heb nog nooit twéé boomklevers tegelijk gezien, u wel? Verder lees ik over hun liefdesleven nergens iets. Geen wilde balts, geen show, niks. Kennelijk komen ze elkaar tegen tijdens het klimmen en dalen op de boom en dan is het van hoppa, ofzo? En zoeken ze dan samen een plekkie, een oud spechtennest of een gave nestkast, waarvan ze samen de ingang op maat metselen met modder en de bodem bedekken met wat boomschors en droge bladeren, waarna mevrouw zes tot negen eitjes legt en twee weekjes gaat zitten broeden, om daarna samen voor de nazorg te gaan? Blijven ze daarna samen als stelletje of gaat ieder tevreden zijns weegs?
Eigenlijk weten we maar weinig van het geheime leven van de boomklever.

Laat me…

En volgens mij vindt de boomklever dat zelf wel prima. We hebben hem/haar/beide nu heel wat dagen mogen bewonderen; hopelijk komen ze nog eens langs voor een bad, maar op veel meer hoeven we denk ik niet te hopen. Geen kuiken-shower of familie-badder-moment. Sitta europaea gaat zijn eigen weg, omhoog en omlaag, op zoek naar insecten onder de schors, niet bang voor een zaadje of een nootje; onverstoorbaar.


Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over

Vijver Alle Beleef de Lente blogs