We gaan verder zonder K7

Mark Hessels | vrijdag 2 juni 2023 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 176x

Toch niet gered

Volgens sommigen zat het er al lang aan te komen. Ik denk dat dat niet zo was. Ja, maar hij (zij ?) is toch dood. Ja, da’s helaas waar, maar ik denk dat ie echt een serieuze kans heeft gehad. Zie ook dit eerdere blog waarin ik dat al eens uitgebreid onderbouwd heb.

Waarom dan toch niet gered ? Dat is een vraag waar ik eerlijk gezegd niet een heel precies antwoord op heb. Neststerfte is een heel algemeen voorkomend verschijnsel, in alle fasen en bij alle vogels (en ook andere diergroepen overigens). Toch is het nog nauwelijks onderzocht wat het dan precies is. Voor een groot deel omdat het gewoon vrijwel onmogelijk is om dit in natuurlijke nesten te onderzoeken zonder veel te veel verstoring te veroorzaken.

Maar hij heeft toch gewoon te weinig eten gehad ?

Dat is, denk ik, echt veel te simpel gedacht. Er waren prooien genoeg en V heeft ook lang genoeg doorgevoerd tot het punt dat K7 zelfstandig prooien kon gaan slikken. Die belangrijke mijlpaal had K7 glansrijk bereikt. Hij vertelde daar vorige week zelf nog uitgebreid over in een blog. Dat K7 minder at dan zijn brusjes was ook wel duidelijk en de groei-achterstand was goed te zien. Maar waarom was het dan niet genoeg om gewoon wat langzamer door te blijven groeien ? Als dat geen optie is zou er nooit een kerkuilennest met 7 of meer uitvliegende jongen zijn en we weten dat dat toch met enige regelmaat voorkomt.

Ik vind het waarschijnlijker dat ie slechte start heeft gehad vanaf het begin, mogelijk al gestart met een mindere kwaliteit van het ei en dat die achterstand eigenlijk niet in te halen was. Maar dat zullen we allemaal nooit met zekerheid gaan weten. Ik heb me wel voorgenomen om eens een keer wat grondiger literatuuronderzoek te gaan doen naar wat nou echt belangrijke oorzaken zijn bij neststerfte, maar dat moet nog wel even wachten tot ik weer wat tijd heb.

M, V en K1-6 gaan gewoon lekker door

Als je ieder broedseizoen meer dan honderd nesten onderzoekt dan ben je wel een beetje gewend aan de voortdurende afwisseling van prachtige nesten en nesten met een of andere vorm van ellende. Dat relativeert ook wel een beetje. We hebben hier nog steeds een prachtig gezin kerkuilen zitten, dat het ruim boven gemiddeld goed doet.

M, V en K1-6 zijn K7 al lang vergeten en hebben hun blik op de toekomst gericht. Zij weten wat belangrijk is en zullen er alles aan doen om een zo goed mogelijke bijdrage aan de kerkuilenpopulatie te leveren. En wij ? Wij zijn slechts toeschouwers in dit prachtige schouwspel en we hebben het er maar mee te doen, of we het nu leuk vinden of niet.

De eerste hele muis van K7 werd met groot gejuich ontvangen, helaas was het niet genoeg om het te redden tot een volwassen kerkuil

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over