Van snoesjes naar schobbejakken

Anjo Schouten | woensdag 31 mei 2023 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 160x

Drukteschoppertjes

Soms kijken ze je aan, met die felgele oogjes. Ze pakken de kijkers in met af en toe eens een knipoogje. Erg charmant, maar o wee, als er nu een fikse hap binnen wordt gebracht ontpoppen ze zich tot ware hyena's. Die muis is voor mij! Wellus, nietus en het gekissebis kan zo lang doorgaan. Daar dachten we op 6 mei nog niet aan, toen het grut uit het ei kwam. Gelukkig heeft Geert daar een mooie clip van gemaakt.
Weken later

Het sluisgespuis

Menigeen kijkt nagelbijtend of het wel goed afloopt. Stapt er niet eentje per abuis de wijde wereld in? 
Wat zou het handig zijn als de ouders een wachtwoord wisten en de kuikens niet. Bij onheus wachtwoord, geen toegang tot de sluis. Ik zie dan in gedachten man bij het gat staan, met een rups in zijn snavel. Wat is het wachtwoord? Wups, ongeldig wachtwoord. Probeer het nog eens. Wups, ongeldig wachtwoord. Man, doet een derde poging en laat de de rups vallen, mopperend van daar gaat de rups...en ja hoor, hij kan naar binnen.
Natuurlijk gaan uilen en techniek niet samen.

Prooien herkennen

Er was een tijd dat we het op de binnencamera konden zien. Nu zien we alleen dons, vlerk en snerk. Voor vrouw is het een ware circus act om nog naar binnen te komen en naar buiten te gaan. Al klimt ze bij het verlaten van de kast doodleuk over de koppies.
Met winderige dagen is de buitencamera ook niet echt stabiel. Soms zien we blokjes met ergens een paar gele ogen. Dan is het leven vol raadselen. De tellers zijn al blij als ze iets van een larve zien. Helaas laat de aanvliegroute vaak te wensen over. Belangrijkste is dat die 4 echt tot na het ringen in de kast blijven. Maar ja, het zijn steenuilen, dus eigenwijs.
En chaotisch. Hoop gedoe

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over