Navigatie overslaan

Uitgevlogen

Steenuil

Uitgevlogen

Oehoe

Uitgevlogen

Vijver

Uitgevlogen

Kerkuil

Uitgevlogen

Koolmees

Uitgevlogen

Bosuil

Uitgevlogen

Torenvalk

Uitgevlogen

Boerenlandvogels

Uitgevlogen

Huismus

Uitgevlogen

Zeearend

Geen broedsel

Slechtvalk

Geen broedsel

Ooievaar

Geen broedsel

Merel

Geen broedsel

Visarend

Toon alle blogs & vlogs

Factor twintig

Roos Tol | dinsdag 9 juli 2019 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 1031x

Grote ronde ogen. Een hoofd dat in verhouding tot de rest van het lichaam te groot is. Klein neusje, rond koppie. Beetje onhandig. Wat zal het meest gehoorde woord zijn bij de kijkers van Beleef de Lente?

Schattig!”
Want “factor twintig” slaat natuurlijk niet op zonnebrandcrème, maar op de “schattigheidsfactor”. Zoöloog en Nobelprijswinnaar professor doctor Konrad Lorenz maakte er een studie van. Waarom vinden (de meeste) mensen baby’s lief en jonge dieren aandoenlijk? Waarom is een uilskuikentje dat voor het eerst stukjes muis eet, schattig, maar een volwassen kerkuil die een kauwenjong (lief!) eet, een monster?


Mensenblik

Die vraag is aan iedereen voor zichzelf te beantwoorden, maar bovengenoemde kenmerken zullen vrijwel altijd een rol spelen. Hulpeloosheid en onhandigheid in combinatie met pluizigheid, onafheid, appelleert aan onze zorginstincten. Aan de wil te beschermen en voeden.
En als je niet schattig bent, kun je altijd nog grappig zijn (lepelaar) of spannend (slechtvalk).
Voor mensen geldt zelfs zwakte als extra factor. Eigenlijk heel tegennatuurlijk.    
Denk maar terug aan de jonge bosuil met de manke poot, of de zwakste kuikens uit de nesten, die het niet gehaald hebben.


Wat vindt de vogel zelf?

Het ouderinstinct. Of ze nou samen, single of helemaal niet (koekoek) voor de opvoeding gaan, elke vogel wil het beste voor het kuuk. Spartaans of innig geborgen, al naar de aard van het beestje. Dat er vogelouders zijn die ‘praten’ met het ongeboren kuiken, wist u dat? Zo vroeg al die band!
De laatste blik van de ouders van het bijna-uitgevlogen kauwenkuiken in de lege nestkast.
Welkom en afscheid.
De onvermoeibaren, onverzettelijken, jagers, beschermers.
Waarvoor vallen zij? Opengesperde snavels? Donzen veertjes? “Puur instinct”? We weten het niet, maar het werkt. En het levert onvergetelijke verhalen op.


Pubers

Dan is het ook zo geweldig leuk om een aantal van die families terug te zien hier op de voedertafel. Mezen, mussen, kauwen, spechten, kraaien… misschien op een dag een familie muis…
Zien we ze nog even puberen. Ook dat is “schattig”.

PS Volgens schrijver Rudy Kousbroek is de kat het dier met de hoogste schattigheidsfactor.
Ik vermoed dat de meeste vogels daar heel anders over denken.


Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over

Vijver Alle Beleef de Lente blogs