Boven de 150 km per uur in horizontale achtervolgingsvlucht en boven de 380! km per uur bij een verticale duikvlucht. Hierbij ‘klimt’ de slechtvalk hoog in de lucht boven de prooi, vouwt zich geheel gestroomlijnd in een druppelvorm en suist als een torpedo met de hoogste snelheid naar beneden en stoot op de prooi. Die is vaak direct bewusteloos of dood door de klap. Razendsnel pakt de slechtvalk de prooi in de klauwen. Met de inkeping in de snavel, de zogenaamde valkentand, bijt de valk dan meestal de prooi de nek door.
Incasseringsvermogen
De klap die de slechtvalk uitdeelt, moet zijn lichaam zelf ook incasseren. Slechtvalken zijn in allerlei opzichten aangepast aan de snelheden en de dreunen.
Spieren, veren en skelet
Ze remmen door hun vleugels en staartveren te spreiden. Een enorme spierkracht, met name bij de vleugelaanzet, en stevig buigzame veren zijn hiervoor een vereiste.
Ook op het bekken en de borstkast komen geweldige klappen bij een stootduik. Het skelet is daarop berekend. Wervelkolom en bekken zijn vergroeid. De ribben overlappen elkaar. Het borstbeen is stevig en groot. De botten zijn zeer licht en hol, en hebben tussenschotjes ter versteviging.
Overigens worden dezelfde soort stoten uitgedeeld in gevechten onderling. Dat zagen we vorige week bij de Morteltoren. Ook zagen we wat een groot incasseringsvermogen een slechtvalk heeft en hoe snel vrouw V herstelt. Mede door de zorgzaamheid van man M, die haar voedsel brengt. Wat een team!
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
