Wie is wie?

Ben Mombarg, Kerkuilenwerkgroep Nederland | vrijdag 22 maart 2019 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 1137x

Foto André Eijkenaar

Als controleur voor uilen en torenvalk kom ik regelmatig in aanraking met deze prachtige uil, heerser van de duisternis.

Nachtvogels bij uitstek

De kerkuil is in staat om bij volslagen duisternis zijn voedsel te kunnen vinden. Vooral in de broedperiode is de kerkuil  sterk afhankelijk van zijn zintuigen. Opvallend bij deze uilen zijn de ronde kop met de grote ogen. Verder hebben deze uilen een uitstekend ontwikkeld gehoororgaan. Door de bijzondere structuur van de veren en de grote vleugels kunnen kerkuilen langzaam en geruisloos vliegend de bodem afzoeken. Het zijn deze eigenschappen die de kerkuilen tot heersers van de duisternis maken.  Het zijn nachtvogels bij uitstek!

Grote donkere ogen

De kerkuilenfamilie telt 35 ondersoorten. Ze komen, in een groot deel van de wereld voor. In Nederland zijn twee ondersoorten waar te nemen. De donkere vorm, die zeer algemeen is, en de lichtere vorm.

Het lichaam van de kerkuil is smal en bedekt met lichte veren en weegt 300 tot 400 gram. De brede vleugels hebben een spanwijdte van bijna een meter. Opvallend zijn de ronde kop met de grote, donkere ogen, die onbeweeglijk in de oogkas zitten. De kerkuil moet zijn kop draaien als hij in een andere richting wil kijken. Terwijl het lichaam roerloos op zijn plaatst blijft, kan de uil de kop, zowel links als rechts, 270 graden draaien.

Verschil vrouw en man

De verschillen tussen man en vrouw kerkuil zijn goed te zien aan de uiterlijke kenmerken. Vrouw kerkuil heeft veel meer spikkels op de borst dan man kerkuil die veel egaler lijkt.

Onze beide kerkuilen van Beleef de Lente zijn rechts geringd, maar dit geeft geen duidelijkheid wie wie is. Of deze vrouw en man al eerder gebroed hebben in deze nestkast, is op dit moment niet duidelijk. Dan moeten de kerkuilen eerst worden terug gevangen om het ringnummer af te kunnen lezen.

De stichting Kerkuilenwerkgroep heeft tot doel het ‘beschermen van de kerkuil’ door ‘het geven van voorlichting en educatie, door het plaatsen van nestkasten en het verzamelen en registreren van gegevens’. De stichting is een overkoepelende landelijke organisatie met ongeveer 1.000 vrijwilligers, die werkzaam zijn in 16 regio’s die landelijk ruim 10.000 kerkuilnestkasten beheren en controleren. Dankzij de inspanningen van deze vrijwilligers en de medewerking van boeren en burgers is de broedpopulatie van kerkuilen toegenomen van ongeveer 100 broedparen eind jaren ’70 tot 3.000 nu. Meer weten? Bezoek de website van Kerkuilenwerkgroep Nederland

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over