Wat er over blijft

Kristel Kok | dinsdag 17 juni 2025 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 87x

Blij zijn met dat wat er is, dat is de kunst. En, dat geldt ook zeker voor de kijkers van de steenuil. Eerst verstopte V de eitjes, dan verdwijnt kuuk in de sluis, vervolgens uit beeld en nu ... komt hij regelmatig buurten. Hoe leuk!

Na een rustige start, een afwachtende tijd met het broeden en na het uitkomen van het ei - brak een tijd aan van 'kuikenkijken'. Een ontzettend schattig beeld, als het in beeld was, en iedereen raakte er niet op uitgekeken. Logisch, deze clown van een kuiken maakte er wel een bijzonder seizoen van. Het is de Houdini van het seizoen in het ontsnappen aan de aandacht van de kijker.

Maar, hoe mooi is het eigenlijk nu dat Kuuk nog steeds in beeld komt! In vol ornaat wel te verstaan. Soms is het als een vloerkleedje in de kast, soms als een irritante puber die geen knuffels wil, soms spelend met een eikel en de andere keer zelfs douchend.

In het veld bij Kristel

Misschien is het nog wel leuk om even een update te houden over mijn veldwerk. Zoals eigenlijk overal zijn de nesten niet heel groot, 3-4 eitjes per broedgeval is normaal. Dan is het ook de tijd om de kuikens in de hand te nemen en te wegen en meten. En ja, veel kuikens met ruimte gewichten. Net zoals onze kuuk heb ik ook een éénling-kuiken. Deze kuuk was op het moment van wegen 24 dagen en woog 176 gram. Dus een dag jonger als onze kuuk maar wel 7 gram zwaarder! Die heeft het ook niet slecht. En ook dit kuiken heeft zijn eerste vlucht al gemaakt, zie de verschikte foto hieronder. Gelukkig waren de erfeigenaren er vlakbij en is hij in veiligheid hoog weggezet. Deze was ook net als onze Kuuk aan de jongere kant!

De foto bovenaan dit bericht, dit is een span van 4 die bij een monument in de Achterhoek geboren zijn genaamd "de Moezeköttel". Vrij vertaald in het Nederlands -muizenkeutel. Mocht je ooit in de Achterhoek zijn, dit huisje wat net na de oorlog gebouwd is als noodwoning, is de moeite waard om te bezoeken en je te verwonderen dat er zoveel mensen in zo'n kleine ruimte hebben kunnen wonen. En natuurlijk de uilenkast die zich in de boom erbij bevindt. Vroeger zaten de steenuilen er onder het dak.

Meer zien?

Het seizoen hier loopt wel een beetje op het eind, ik ga nog één broedsel ringen – met geluk nog twee. Deze ouders blijven zoals altijd in dit territorium nadat Kuuk verdreven is en zijn in het najaar moegestreden!

Mocht je toch nog een klein beetje heimwee hebben naar een beetje steenuil, ik ben met mijn (uit de hand gelopen) hobby ook de te vinden op de socials onder de naam: Steenuil rond Gendringen én tegenwoordig heb ik ook een website waar ik af en toe ook nog een blog ga schrijven. Het is mij namelijk goed bevallen ;-)