Kijvende ijsvogelwijven. Aan deze prachtig binnenrijmende woorden bleven mijn ogen deze week haken bij het lezen van het ook verder erg leuke blog van collega Marieke. Onwillekeurig maakte ik er direct ‘vijf kijvende ijsvogelwijven’ van. Dat allitereert nog lekkerder.
Nel Bekema
Taalkundig is het dus al een feestje, maar ook visueel was deze kleurrijke kenau-knokpartij een lust voor het oog. Het gaat uiteraard om dit nu al legendarische filmpje, waarin drie ijsvogels het óp de stok met elkaar áán de stok krijgen. Het filmpje behoort direct tot de canon van spectaculairste beelden in ruim 10 jaar Beleef de Lente.
Dood en verderf
Als ik over dat rijtje met meest opmerkelijke of populaire beelden nadenk, valt me één ding op: het overgrote deel bestaat uit dood en verderf. Het onbetwiste topfilmpje van de afgelopen 10 jaar is natuurlijk het laatste jong van een verhongerd steenuilnest dat op een dramatische manier omvalt en sterft. Te zien in de BDL-special van Vara’s Vroege Vogels, net als een andere klassieker: die van de vreemde ooievaar die op een onbewaakt moment een ooievaarsjong uit het nest in Gennep smijt en een ander ernstig verwondt.
En zo zijn nog tal van voorbeelden te noemen: van vechtende valken tot sparrende spreeuwen; van karatekauwen, tot hel-holenduiven. En nu dan dus die botsende blauwe beauty’s. Het zijn zonder uitzondering filmpjes die kunnen rekenen op massa’s likes en retweets.
We smullen er dus van als onze vogelsterren live voor de camera’s gierend uit de bocht vliegen, of dramatisch het loodje leggen. Zoals de kijker naar een Formule 1-race die vooral zit te wachten op een paar spectaculaire crashes.
Doodsangst
Wat zegt dat dan over ons? Over de BDL-kijker? Zijn we met z’n allen eigenlijk sensatiezoekers in plaats van natuurliefhebbers?
Ik denk het eerlijk gezegd niet –uitzonderingen daargelaten natuurlijk. Volgens mij heeft het te maken met het uitvergroten van emoties. Dát komt tenminste nog hard binnen in deze wereld waarin je constant onderhevig bent aan indrukken en beelden. En doodsangst, die wezenlijk onderdeel is van genoemde beelden, is misschien wel de sterkste emotie. Daarom raken ze ons waarschijnlijk het meest.
Gelukkig hebben we ook tonnen aan tegenwicht in de vorm van superschattige steenuilen, knuffelende kerkuilen en nog veel meer fraais. Ook vertedering is immers emotie. Een emotie die soms hard nodig is bij al dat gevederde geweld.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
