Nooit te klein om groots te zijn

Roos Tol | zondag 20 maart 2022 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 370x

Zijn wetenschappelijke naam deed mij eerder denken aan een paddenstoelensoort, maar Phylloscopus collybita is een vogeltje. Een van die kleine bruingeelgroene soorten vogeltjes die we allemaal herkennen, zelfs – of juist - als we ze niet zien. De tjiftjaf.

De tjiftjaf wordt gemakkelijk verward met een ander bruingeelgroen vogeltje; de fitis (Phylloscopus trochilus).
Dé manier om deze twee uit elkaar te houden, doet me denken aan een oud on-logisch raadseltje.
“Wat is het verschil tussen een dood vogeltje?”
Antwoord: “zijn ene pootje is even lang”.
Okeeeejjj…

Tweeling-zangers

Maar qua uiterlijk zit het ‘m echt voornamelijk in de pootjes. De tjiftjaf heeft… meestal… donkerdere pootjes dan de fitis.
Jammer dan dat ze erg beweeglijk zijn en veelal goed verborgen in hoger (tjiftjaf) of lager (fitis) bos zitten. Zie dan die pootjes maar eens goed waar te nemen…
Er zijn nog wat andere minimale verschillen, maar dan moet je ze eigenlijk allebei dood op je bordje hebben liggen om dat goed te kunnen zien.

Gelukkig hebben beide zangertjes een herkenbaar eigen geluid. De tjiftjaf roept vrolijk voortdurend zijn eigen naam. Tjiftjaf-tjiftjaf. Tjiftjaf-tjiftjaf. Dat noemen we een onomatopee ofwel klanknabootsing. Uiteraard is de tjiftjaf niet gaan tjiftjaffen omdat wij hem tjiftjaf noemen. Maar andersom.
Bent u er nog?

Even weg

De tjiftjaf eet insecten en insectenlarven.
Met zijn elf centimetertjes en minder dan negen tot tien grammetjes aan grootte en gewicht en een spanwijdte tot eenentwintig centimeter, gaat hij evengoed op vogeltrek naar Spanje, Portugal of Noord-Afrika om te overwinteren, om in het voorjaar terug te keren naar onze contreien.

Alsof zulk een reisvermogen dit zangertje al niet groot maakt: in 1970 werd er zowaar een stripalbum gewijd aan deze jongen (m/v).

Toornige tjiftjaf

In het Suske en Wiske stripalbum “De toornige tjiftjaf” brachten Willy Vandersteen en Paul Geerts een mensgrote “tjiftjaf” tot leven die, toen al, activistisch was op het gebied van vogelbescherming, in het bijzonder tegen de vogelvangst in België.

Helaas is de stroperij op wilde vogels met o.a. netten en lijmstokken in België weliswaar verboden sinds 1972 maar nog altijd praktijk, net als elders in Europa.

NB Mist u de Zwarte mees in dit verhaal? Dat is omdat die al een keer een hoofdrol had!

En de Vlaamse Gaai....die nemen we een volgende keer mee!
Kijk vooral de filmpjes; Ed maakt sneller clipjes dan ik blogjes!