Bij mijn vorige blog zaten we nog volop te puzzelen of het nu 4 of 5 frummeltjes waren. Inmiddels steken er 4 flinke punkkopjes over de nestrand en hebben we hele andere vragen. Ik pak er weer een paar uit.
Onvoorstelbaar hoe hard dat groeit. Van doperwt met dons naar bijna volwassen in 2 weken tijd.
Het spiegeltje kan wel worden opgeborgen
De vaste kijkers weten dat toen er nog eitjes waren ik altijd even kort met een spiegeltje gluurde om ze te tellen. Dat heb ik ook nog een paar dagen geprobeerd toen de eitjes uitgekomen waren, maar uit dat bergje dons kon ik in elk geval geen wijs worden. Verder dan 3, 4 of 5 zijn we toen niet gekomen.
Als ik nu het spiegeltje zou willen gebruiken zou ik het waarschijnlijk niet eens tussen de jongen en het plafond in kunnen krijgen, zo vol is het daar inmiddels. Het spiegeltje ligt dan ook al weer ruim een week op de vensterbank te wachten tot ik het een keer opruim.
Eten, groeien, poepen…..
In het vorige blog beschreef Bart dat een ouderpaartje boerenzwaluwen tot wel 10.000 insecten per dag kan vangen. En dat zijn dan natuurlijk niet allemaal reuzensprinkhanen, maar het is nog steeds een indrukwekkende hoeveelheid eten. En dat wordt door deze 4 kleine vreetzakken in een razend tempo omgezet in groeien en dat laatste doen ze dan ook als kool. Bovenaan dit blog staat twee foto’s waarin je het verschil kunt zien van de afgelopen week. Begonnen als een paar doperwtjes met wat dons erop en inmiddels gaan ze al aardig in de richting van de grootte van hun ouders. En van al dat eten blijft na het groeien ook nog wel de nodige afval over. Dat werd eerst nog netjes in poepzakjes afgevoerd, maar inmiddels wordt het door de bewoners al keurig over de rand heen gemikt.
Nou ja, keurig? Ik heb van de benedenbewoners daar al wel vragen over gekregen. Net als die bekende mol die graag wilde weten wie er op zijn kop gepoept had, staan de geiten me ’s ochtends ook aan te kijken of ik de bovenburen toch nog een keer wil uitleggen dat ze niet de enige bewoners zijn hier. Daarom heb ik het voor hen maar duidelijk bovenaan het blog geplaatst zodat iedereen het kan zien.
Hoe lang blijven ze nog eigenlijk?
Op 21 juni heb ik het eerste jong uit het ei gezien en de dag erna telden we er 4. Dus op de dag dat dit blog verschijnt (6 juli) zijn de jongen 14-15 dagen oud. En daarmee zijn ze al ruim over de helft. Normaal verblijven ze nog zo’n 20-24 dagen in het nest nadat ze het ei verlaten hebben. Dus met een kleine week zit hun nestperiode er hier wel op. En als je ziet hoe vol het daar inmiddels is, dan is dat ook niet helemaal verrassend.
Maar wat gebeurt er daarna? Als de jongen eenmaal het nest verlaten hebben komen ze daar doorgaans niet meer terug om te slapen of schuilen. Zelfs de geitenstal wordt al vrij snel verlaten. Soms hangen ze nog een half dagje binnen rond om wat te leren fladderen en vaak zit er dan ook nog wel een twijfelaar op het nest, maar snel daarna gaan ze naar buiten en dan zie ik ze ook niet vaak meer terug in de stal. De eerste dagen zijn de bosjes rondom de stal populair, maar ook de draad die tussen de geitenstal en de hooiberg in gespannen is wordt al snel ontdekt als handige plek om te wachten tot de ouders weer langs komen met een bek vol voer. Want dat voeren gaat nog een hele tijd door als ze het nest uit zijn. Zelf insecten vangen uit de lucht zoals hun ouders dat duurt nog wel even tot ze dat goed onder de knie hebben.
En dan? Tot ziens?
Als de jongen steeds zelfstandiger worden gaan de ouders soms nog voor een volgend nest. Omdat dit nest al erg laat gestart is, is de kans daarop echter niet zo heel groot. Dan volgt er dus een tijd van trainen met vliegen en insecten vangen en langzaam verzamelen ook andere boerenzwaluwen zich dan om zich voor te bereiden op een lange en gevaarlijke reis naar Afrika.
De vraag of ze dan ook weer hier terugkomen is nog niet zo eenvoudig te beantwoorden omdat daar veel dingen een rol spelen. Volwassen boerenzwaluwen zijn behoorlijk plaatstrouw, dus zij zullen bij terugkeer waarschijnlijk weer naar deze plek terugkeren. Maar de kans dat een volwassen boerenzwaluw het volgende jaar haalt is ongeveer 40% en de kans dat beide partners volgend jaar halen is dan natuurlijk nog een heel stuk kleiner. Dus hetzelfde paartje op dit nestje is niet zo waarschijnlijk, maar de kans dat een van hen hier volgend jaar weer broedt is zeker realistisch.
Voor hun jongen werkt dat nog iets anders. Die zijn om te beginnen wat minder plaatstrouw en dat is maar goed ook, want anders zou de kans op inteelt te groot kunnen worden. Daarnaast is in de stal ook maar ruimte voor 2 á 3 territoria/nesten, dus ook daar zit nog een beperking. Maar de grootste beperking is een wat onplezierig bericht wat ik toch wel wil noemen. De kans dat jonge vogels het volgende jaar halen is nog een stuk kleiner dan voor volwassen vogels. Dat is niet alleen bij de boerenzwaluwen zo trouwens. Van boerenzwaluwen overleeft ongeveer 20% het eerste jaar, dus de kans dat we 1 van deze 4 volgend jaar terugzien is sowieso vrij klein.
Nou, gezellig bericht Mark, ontzettend bedankt dat je onze vrolijke stemming zo de kop in gedrukt hebt deze zondagmiddag…. Ja, het zijn niet de leukste aspecten van het (vogel)leven, maar het is wel de realiteit. En als je er dan toch een, wat mij betreft, hele positieve draai aan wil geven; dit is de manier waarop ook de boerenzwaluw al miljoenen jaren succesvol voortbestaat en dat is toch wel weer iets om echt vrolijk van te worden.
En als je hier nog niet vrolijk van wordt, schudt dan eens een zak suiker leeg en begin te tellen hoeveel een miljoen eigenlijk wel niet is. Heb je toch nog een gezellige middag en je komt er achter dat een miljoen wel echt heel veel is…
De geitenstal en zijn omgeving. Hier zullen de jongen dus na uitvliegen nog een tijdje rondzwerven. De zitdraad is in beeld aan de linkerkant van de stal en ook zijn de 2 deuren goed te zien die beide ouders nu als in- en uitgang gebruiken.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
