Klapperende snavels en koude tenen

Pieter van den Assem | zondag 4 maart 2018 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 418x

foto André Eijkenaar vrouw met prooi

Stille muizen

Kerkuilen zijn standvogels en bevinden zich het gehele jaar in de omgeving van hun nest. Daar moet dus genoeg voedsel te vinden zijn. Het dieet van de kerkuil bestaat uit muizen, spitsmuizen en soms vogels.

Muizen hebben tijdens een koude periode een lage lichaamstemperatuur met een lagere hartslag. Daardoor bewegen ze minder én maken minder geluid. Dat is een probleem voor de kerkuil, die zijn uitstekende gehoor gebruikt om prooien te lokaliseren. Kou leidt dus uiteindelijk tot minder geslaagde jachten.

De veren in het vet

Het verenkleed van kerkuilen houdt ze warm. En dan vooral de warme lucht tussen zijn veren, die als isolatie dienen.

Om zo goed mogelijk warmte vast te houden, maken kerkuilen hun verenkleed uitbundig schoon. Ze smeren hun veren ook met vet in, afkomstig van hun eigen vetklier. Zo rollen waterdruppels als parels van de veren af en raakt het verenpakket niet doorweekt met water. Als dat wel zou gebeuren, zijn de gevolgen veelal catastrofaal. Want doorweekt kunnen vogels niet vliegen en dus geen eten vinden.

Op één poot staan

Vogelslaap kan variëren van korte ‘hazenslaapjes’ tot zeer diepe slaap. De meeste vogels slapen met een naar achter naar achteren gedraaide kop onder de schouderveren gestoken. Veel vogels, vooral zangvogels, flamingo’s en steltlopers, staan wisselend van de ene poot op de andere als ze slapen. Dat zien we ook bij de kerkuilen van Beleef de Lente. Het opgetrokken pootje krijgt rust én zo sparen ze vermoedelijk bij koud weer lichaamswarmte, dezer dagen heel belangrijk.

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over