Voor de kerkuil moet je een beetje geduld hebben. Ze nemen overal uitgebreid de tijd voor en blijven rustig 7-8 weken in het nest zitten nadat je daarvoor ook al 4½ week broedtijd te verduren had. Maar dan gaat het feest ook echt beginnen en is de kast letterlijk te klein; het dak gaat er af....🥳
Dak eraf of de bodem eruit ?
Omdat het dak nogal stevig vast zit lijkt de enige mogelijkheid om wat meer ruimte te maken door dan maar een kuil in de bodem te graven. We hebben dit vorig jaar ook al gezien in deze kast, maar in de jaren ervoor eigenlijk niet of nauwelijks. Het is mij een raadsel waarom ze dit doen en ik kan ook niet echt een functie bedenken voor dit gedrag. Het kan uit pure verveling zijn, maar daar lijkt het dan toch ook weer iets te structureel voor. Het viel mij dit jaar bij het bosuiltje van BdL trouwens ook op dat die regelmatig flink in de bodem aan het graven was.
Voor zover mij bekend is er op de hele wereld maar één uil die echt holen graaft, maar dat is wel een heel ver familielid. Het is het Noord-Amerikaanse neefje van de steenuil: de holenuil. Lijkt me sterk dat die genen hier in de kast terecht zijn gekomen.
Tja en als je het dan niet weet kun je hooguit je gedachten een beetje de vrije loop laten. Er is al geopperd dat het een verdedigingswerk is om een eventuele nieuwe aanval van ringers af te kunnen slaan. Het zou ook een nooduitgang in de bodem kunnen zijn om bij gevaar een extra vluchtweg te hebben. Schatgraven (waar is mijn allereerste braakbal gebleven) ? Of misschien toch een stukje culturele invloed van de oosterburen die hier zo vlakbij wonen. Enige gelijkenis met gedrag van sommige Duitse strandgangers zit er toch ook wel in.
Volgend jaar maar eens een onderzoek aan wijden om erachter te komen waar dit nou precies goed voor is. Hun volharding is in ieder geval indrukwekkend en dat geldt ook voor de berg die inmiddels ontstaan is.
En de hooiberg lonkt
Inmiddels al weer een paar dagen geleden, 18 juni rond 22:45, kon K1 zich niet meer inhouden. Ondanks dat hij toen pas 49 dagen oud was dook hij de kast uit na een korte warming up en maakte een prachtige landing na een kort glijvluchtje. Jullie hebben ongetwijfeld die prachtige clip al gezien en anders zeker alsnog gaan doen. 49 dagen is wel erg jong, maar ja als enig zusje tussen al die broertjes in, ik kan me er ook wel iets bij voorstellen. K1 is op zoek gegaan naar haar opgevoerde brommer (zie vorig blog).
Drie dagen later volgde K2. Die was toen al ruim 51 dagen, nog steeds erg jong, maar kennelijk waren ze er allebei gewoon klaar voor. Bij de ringsessie konden we al zien dat deze 2 oudsten al echt goed in de veren zaten en vrijwel al hun dons kwijt waren. Ze vliegen inmiddels ook al door de hooiberg heen alsof ze nooit anders gedaan hebben.
De andere kijken vanuit de veilige kast toe wat daar buiten allemaal gebeurt, maar zolang de prooien ook nog steeds keurig in de kast worden afgeleverd is de drang om ook naar buiten te gaan nu ook wat lager. En na afgelopen nacht, met 28 prooien !, moet je er niet eens aan denken dat je dan ook nog je eerste vliegles gaat nemen met zo’n volle buik.
Als K3 net zoveel haast heeft als K1 dan is hij de nacht voordat dit blog verschijnt er al uit gesprongen, maar het zou mij niet verbazen als ie nog lekker een paar nachtjes extra blijft.
Teveel om bij te houden
Voor ons is het grote genieten begonnen. Het is bijna niet bij te houden. Overal zitten jongen te klieren met de bodembedekking in de kast of met prooien op de kast. Prachtige oefenvluchten en af en toe een crash landing. Ouders die overal en nergens prooien naar binnen mikken en overdag lekker uit zicht zitten uit te puffen. Prachtige jongvolwassen vogels in kleur op de kast en in de ingang. De clipmakers maken overuren; de views en de likes draaien allemaal in het rood….nog even allemaal met volle teugen genieten, want voordat je het weet zitten we straks weer naar een lege kast de staren en dan kun je voor die tijd maar beter heel veel herinneringen verzameld hebben.....
K1 en K2 hebben de hooiberg nog heel even voor zichzelf alleen, maar dat zal snel gaan veranderen nu.
Vogelbescherming Nederland - Samen voor vogels en natuur
