Het erf ontploft

Mark Hessels | vrijdag 30 mei 2025 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 88x

Overal ouders met voer, biologisch en onbespoten in dit geval. (foto: Mark Hessels)

Al weer negen jaar kerkuilen op het erf

Toevallig had ik het er vandaag met iemand over dat je als je niet oppast het gewoon gaat vinden dat die kerkuilen ieder jaar maar weer ervoor kiezen om hier te broeden. Dat ga je je waarschijnlijk pas echt realiseren als het een keer een jaar niet gebeurt. En als ringer weet ik dat zelfs op de mooiste en beste plekken een kast ook zomaar opeens een keer niet gevuld kan zijn.

Dus vooral heel erg genieten zolang het er nog wel is en heel erg je best doen om het zo te houden.

Natuurinclusief beheren, niet altijd makkelijk, maar ontzettend genieten als het werkt

Als natuur zijn weg naar jouw erf en landgoedje vindt is dat voor een deel natuurlijk puur geluk. Soms vinden ze het wel en andere keren vliegen of lopen ze zo aan je mooie stukje grond voorbij. Maar los daarvan kun je natuurlijk ontzettend veel doen om het zo aantrekkelijk te maken dat de kans om bijzondere bewoners aan te trekken veel groter wordt.

In bijna 10 jaar tijd hebben we ons erf en omliggende weides omgezet in een gebied met grote variatie. Droge en natte stukken, kortgemaaide stukjes en ruigtes, hagen, rommelhoekjes, knotwilgen, braamstruwelen, poelen, slootjes, hoogstamboomgaard en ga zo nog maar even door. Het is een mozaïek geworden van allemaal net andere stukjes, zodat er voor ieder dier en plantje ergens wel een plekje is waar hij of zij zich thuisvoelt.

De 3 V’s: Voedsel, veiligheid en voortplantingsmogelijkheid.

Dat zijn eigenlijk de basisbehoeften waar ieder levend wezen van afhankelijk is en hoe meer je dat kunt bieden, hoe groter de kans dat ze zich bij jou op hun plaats gaan voelen.

Ik kreeg een tijdje terug van iemand een vraag hoe je uilen naar je erf kon lokken om van de muizen af te komen. Mijn antwoord dat hij dan vooral heel goed voor de muizen moest zorgen kon hij vreemd genoeg niet zo waarderen, terwijl dat toch echt serieus bedoeld was en geen flauwe grap.

Gemiddeld verdwijnen er hier per broedseizoen zo’n 1000 prooien de kerkuilenkast in (bijna 20 kilo knaagdier). In de rest van het jaar komen er daar nog een kleine 500 bij voor het territoriale paartje (M en V voor vrienden en bekenden) en dan tel ik voor het gemak het eten voor de diverse floaters hier nog niet mee. Een bijna onvoorstelbare hoeveelheid, maar die moeten er dan ook wel zijn. Anders gaat het goed mis. Dus dan kun je maar beter zorgen dat er voor die prooidieren ook wat te halen valt hier in de omgeving. Als je wat meer wil weten over hoe je het muizen naar de zin kunt maken moet je zeker eens een paar blogs gaan lezen die de Zoogdiervereniging schrijft bij de muizencamera van beleef de Lente.

Bescherm ook het kleine, daar begint alles mee

Je kunt, volgens mij tenminste, niet zeggen dat je van uilen houdt en ondertussen onverschillig toekijken hoe al die planten en dieren achteruitgaan die ervoor zorgen dat er voldoende prooidieren rond blijven lopen. Dus hoe mooi die uil ook is, je moet ook echt kijken naar al die bijzondere beestjes en plantjes die onder hem het voedselweb vormen. Zelfs als daar iets tussen zit wat je lelijk, vies of lastig vindt is dat het beschermen waard.

De hoeveelheid verschillende soorten gif die je bij een gemiddeld tuincentrum kunt vinden is echt verbijsterend, maar het is nog veel erger dat mensen dat ook kopen en gebruiken. Maar er lijkt héééél langzaam een verandering te ontstaan. Als je 5 jaar geleden Googelde op ‘insekten’ dan kreeg je vooral verwijzingen naar bestrijdingsmiddelen. Nu vind je daar gelukkig ook verwijzingen naar insektenhotels of natuurwebsites. Zouden we dan toch langzaam wijzer worden….

En ook hier komen ze niets tekort gelukkig.

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over