De Buitenliede, een klein maar bijzonder oeverland

Kees Perquin | maandag 4 maart 2019 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 986x

De vleesetende plant; ronde zonnedauw (foto: Erik van Poppel)

Zoet en zout(ig)

Het moerasbos is gelegen op een oeverland aan De Liede. Voor de inpoldering van het IJ en het Spieringmeer was de Liede een oude veenstroom (zie afbeelding 1). Wat dit oeverlandje zo bijzonder maakt is de ligging tussen de brakwaterveengebieden (zoutig) van Noord-Holland en het zoete Utrechts-Hollands veengebied. In dit kleine gebiedje komen dus zowel brakke als zoete milieus voor, ieder met zijn eigen unieke planten.

Voedselrijk en voedselarm

Naast de diversiteit in zoutgehalte is er nog een mooie overgang aanwezig. De overgang van voedselrijk naar voedselarm. Het water in de Liede is voedselrijk, het veenmosrietland op het oeverland voedselarm.

Grote verscheidenheid aan planten

Bovenstaande klinkt wellicht ingewikkeld, maar het is gemakkelijk uit te leggen welke leuke effecten deze overgangen tussen brak en zoet en voedselrijk en voedselarm hebben. Planten hebben allemaal een eigen ‘favoriete’ biotoop. Omstandigheden waarin deze planten het best gedijen.

De genoemde overgangen op de Buitenliede maken het dus voor vele plantensoorten mogelijk om hier te groeien. Zo groeien op dit kleine oeverlandje bijvoorbeeld;

·         Brak: moerasmelkdistel, ruwe bies

·         Zoet: poelruit, moerasspirea

·         Rijk: harig wilgenroosje, koninginnekruid

·         Arm; rietorchis, grote ratelaar, ronde zonnedauw en grote veenbes.

Moerasbos

Het moerasbos waar de lepelaars zich in 2005 hebben gevestigd is ook erg gevarieerd en behoort zodoende tot de 20 meest waardevolle broekbossen in Nederland. Op een klein oppervlak groeien vele verschillende bomen en ondergroei. Van zwarte els, zachte berk, ruwe berk en zomereik tot klimop, hulst en witte klaverzuring.

Het bos is nog relatief jong. Tot 1936 was dit rietland. Wanneer rietland te droog wordt en/of niet meer wordt beheerd verandert het vanzelf in moerasbos, zo ook hier. Dat het moerasbos in 1936 is ontstaan betekent niet dat de bomen hier ook meer dan 80 jaar oud zijn. De bodem in een moerasbos is zo instabiel dat bomen hier nooit ouder worden dan enkele tientallen jaren. Na zeg een jaar of 30 is de boom zo groot en zwaar geworden dat hij in de grond wegzakt of omvalt. Gelukkig worden de gaten weer snel opgevuld door andere bomen.

Afbeelding 1: Kaart van de Buitenliede in 1815

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over