BuitenBeeld

Roos Tol | dinsdag 21 mei 2019 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 1086x

Het begint hier, op de voedertafel en eromheen, aan de silo’s, in het gras. Je leert de vogels kennen en herkennen. Althans, zo voelt het. Eerlijk gezegd herken ik de ene kauw niet van de andere en lijken voor mij alle mezen op elkaar. Maar…

Zíj herkennen elkaar feilloos. Kijk maar naar de slag- en klop als er eens een vreemde duif op de plank zit… De stamgasten komen gelukkig steeds weer even langs bij de voedertafel. Het is voor ons elke keer opnieuw leuk: dé kauwen, dé duiven, dé bonte specht, vinkies, merels, mezen, roodborst gaai, kraai, jawel daar waren ze weer! Zij wonen immers in of bij deze tuin.
Soms komen ze ook nog even aan met hun jongen – of de jongen komen mee met pa en ma, omdat ze nog gevoerd willen worden.

Vreemde eenden

Van mijn eigen voedertafel weet ik ondertussen dat er ook heel wat gasten eenmaal of een paar keer op bezoek komen en dan weer vertrokken zijn. Op doortocht. Dankzij een site als Beleef de Lente kunnen we veel zien van wat “onze” vogels buiten beeld aan het doen zijn. We zien ze baltsen, leggen en broeden. We zien hun jongen groot worden, of juist niet. We zien ze rupsen en kevers aanvoeren. Of een jong meesje…
Niet elk nest is voor de webcam in beeld, dus soms is het afwachten of een partner lekker zit te broeden of onverhoopt slachtoffer van een ongeval of moord is geworden. Het blijft spannend.

Als een rimpeling

Vogels leren kennen is ook zo leuk omdat het steeds verder uitbreidt. Als een steenworp in het water. Je ziet en hoort de stamgasten. Daarna merk je ze steeds vaker op buiten die locatie. Je gaat vogelgeluiden herkennen en je ziet de groepen waarin die enkele stamgasten zich óók kunnen bevinden; kauwen, mussen, kraaien. Je hoort de specht roffelen in het hout. Je hoort steeds meer vogels, steeds meer soorten. Je krijgt oog en oor voor de enorme diversiteit. Je gaat bomen en struiken kennen waar bepaalde vogels zich graag in ophouden. Je herkent insecten en vlinders die voedsel zijn voor de vogels.

De wereld is een enorme voedertafel

Waar je ook komt, overal zijn vogels. Het begint met de vogels in je eigen achtertuin. Vogels in andere tuinen. Parken en bossen, heide.
En uiteindelijk: vogels kennen geen grenzen.
Kunnen wij misschien nog iets van leren.