Bosuilenredding

Ronald van Harxen, STONE | maandag 25 april 2022 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 349x

Het jong was van een meter of vijf hoog naar beneden gevallen en op de betonnen vloer van de schuur terechtgekomen - morsdood natuurlijk en in afwachting van mijn komst even in de vrieskist gelegd. Toen ik later die dag in de gelegenheid was even langs te gaan, zag ik al snel dat het niet om een jonge steenuil, maar om een bosuilenjong ging. De eigenaar wees me het nest aan, op een oud duivennest op een balk, niet ver onder de nok. Een bijzondere plek voor een holenbroeder.

Beuk

Hij vertelde dat er al heel lang bosuilen rond het erf voorkwamen, maar dat dit het eerste jaar was ze in de schuur broedden. Hij vermoedde dat ze voorheen het nest hadden in een dikke beuk in de bosrand een paar meter achter de schuur. De februaristorm was hem te veel geworden. Nu lag, kruin eruit gezaagd, op de plek waar hij gestaan had. In het stuk stam dat intact was gebleven bevond zich - achter de nodige klimop - een grote spleet met daarachter een diepe holte. Perfecte bosuilen broedplek. Maar nu even niet meer. Het uilenpaar kon zo dicht op de eileg, mogelijk niet zo snel een andere vacante holte vinden en had niets beters geweten dat het oude duivennest in de schuur.

Nog twee jongen

Zouden er nog meer jongen op het nest aanwezig zijn? We besloten de ladder te pakken en net voordat ik in het nest kon kijken vloog er een bosuil af, waarschijnlijk het vrouwtje. Op het nest twee jonge bosuilen, fors verschillend in grootte, die me angstig aankeken.  Uiteraard kwam ook de huiseigenaar even een kijkje nemen. Een klein nest, met amper mogelijkheden de poten te strekken. Een gevaarlijke situatie, oordeelden we beiden. Afgesproken dat hij later een constructie onder het nest zou maken om te voorkomen dat de beide andere jongen hun nestgenoot achterna zouden gaan.

In een kratje

Begin van de avond opnieuw een telefoontje: de constructie was niet meer nodig, beide jongen lagen op de grond. Ze leefden nog, maar daar was wel zo'n beetje alles mee gezegd. Hij had de dierenambulance al gebeld, maar we besloten dat het wellicht toch beter was de jongen in het nest terug te zetten. Niet in hetzelfde nest uiteraard maar in een houten kratje, op de plek van het duivennest tegen de gevel geschroefd. Het nestmateriaal erin en vervolgens de jongen erbovenop. De oudervogels zouden zeker komen voeren. Nu maar hopen dat de jongen het zouden redden.

Nestkast

De volgende dag een appje: beide jongen leefden nog en het vrouwtje had de nieuwe plek geaccepteerd. So far, so good. In het najaar wordt er een heuse bosuilenkast bevestigd tegen de achterwand van de schuur, direct tegen de bosrand aan. Hopelijk kan die het verlies van de beuk compenseren en zorgen dat de uilen in hun leefgebied kunnen blijven. De eigenaar draagt ze in ieder geval een warm hart toe!

Foto in de header: 3 jonge bosuilen tijdens het ringen (niet die uit het verhaal, maar wel van vergelijkbare leeftijd). De twee onderste foto's zijn gemaakt door de huiseigenaar.

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over