Al 45 dagen lang Moederdag

Ronald van Harxen, STONE | zondag 9 mei 2021 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 485x

Zitvlees

Ze moet beslist behept zijn met zitvlees, anders houd je het zo lang niet vol. De prooitelploeg houdt ook bij hoe vaak ze de eieren verlaat om buiten even de vleugels te strekken en hoe lang ze wegblijft. Beide lopen iets op, maar tergend langzaam. Op geen enkele dag is ze er de afgelopen week in totaal langer dan een uur uit geweest, 56 minuten is het maximum, op donderdag. Dat was ook de dag met de meeste uitstapjes: 15 bij elkaar. Met een gemiddelde duur van 4 minuten. Als we door onze oogharen kijken zien dat het langzaam steeds iets vaker en langer wordt, maar nog steeds broedt ze of ze er nog alle vertrouwen in heeft. Bovendien: 45 dagen lang ontbijt op bed, al 45 dagen lang moederdag. Wie wil dat niet?

Minder vlees

Hetzelde geldt voor man. Nog steeds brengt hij elke dag trouw de ene na de andere prooi aan. Vooral regenwormen, rupsen en larven. Maar toch. Af en toe slurpt hij zelf een worm naar binnen. Niemand zal hem dat euvel duiden (toch?) 45 dagen achtereen staat hij een flink deel van wat hij vangt af aan zijn dame. Klasse! Het gaat hem echter niet in zijn koude kleren zitten, dat is de keerzijde. Dit paar hebben we niet gewogen, maar de 108 vrouwen en de 9 mannen die we de afgelopen twee weken op weegschaal hebben gezet, wogen respectievelijk gemiddeld 212 en 166 gram. Een verschil van 46 gram, ruim 20 procent. Toen we ze in de tweede helft van februari wogen, zaten ze veel dichter bij elkaar: de vrouwen 211 en de mannen 202 gram. Conclusie: de vrouwen bleven op gewicht, maar de mannen vielen flink af. Dat is hun bijdrage aan het verhaal: prooien vangen voor twee kost kilo(grammen). Dat zijn trouwens gemiddeldes; vergelijken we paartjes, dan zijn de verschillen nog groter: 68 gram tussen man .036 (164 gram) en vrouw .909 (232 gram). 

Liefde

Hij doet het met liefde. Zij ook trouwens. Je kunt dan ook op twee manieren naar het gebeuren kijken: jammer dat de eieren niet uitkomen en dat we geen jongen groot zullen zien worden, maar ook: fijn dat ze zoveel tijd samen kunnen doorbrengen. Zonder zeurende en ruziemakende kinderen, zonder als een gek aan de bak te moeten om drie hongerige magen te vullen, zonder constant te moeten opletten of er niet een bosuil, steenmarter of sperwer het op je kids gemunt heeft. Zonder de drang te voelen achter elke voorbij snorrende meikver aan te moeten. Heerlijk! Gewoon een seizoen zonder kids, gewoon effe vakantie. Zeg nou zelf, ze hebben het verdiend. Wie gunt ze het niet? 

Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over