Beleef de Lente 2024: veel reg..
18.07.24 Jaargang 18 van Beleef de Lente was een seizoen met twee gezichten: aan de ene kant ..
Door
Mark Hessels
Mark Hessels | dinsdag 3 maart 2020 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 944x
Maar laat ik eerst mezelf en vooral de nieuwe kerkuil-locatie van dit jaar even voorstellen. Mijn naam is Mark Hessels en behalve natuurfanaat ben ik ook eigenaar/beheerder van de natuurhoeve Grenslicht en op deze plek, in het buitengebied van Winterswijk, staan dit jaar de camera’s gericht op onze kerkuilenkast.
De kast hangt in een hooiberg die een beetje aan de rand van ons erf staat. Zodra de jongen wat groter worden gebruiken ze wekenlang de hele hooiberg als speel- en oefenterrein. Daarom zijn er naast de camera in de kast ook twee camera’s gemonteerd die uitkijken op de hooiberg. Buiten de kast zullen we ook voordat de eilegfase begint al regelmatig de volwassen uilen gaan tegenkomen; poetsend, parend of lekker suffend op een tak of bovenop de nestkast. Eigenlijk is de hooiberg gewoon het grootste “vogelhuisje” van Nederland.
De natuurhoeve is ongeveer 1,5 ha groot en is een mozaïek van allemaal verschillend ingerichte of beheerde biotoopjes. Hierdoor is in de afgelopen jaren zowel de diversiteit als het aantal planten en dieren dat hier leeft snel toegenomen. De voedselvoorziening voor bijvoorbeeld de kerkuilen is daardoor zo goed dat ze vaak maar een deel van de nacht nodig hebben om hun prooien bij elkaar te verzamelen; zelfs als de jongen al groot en veeleisend zijn.
In de hooiberg gaan we ook zeker andere bewoners voor de camera krijgen. Een dappere (of domme) muis of rat gaat zeker voorbij komen, maar ook veel zangvogels die in de hooiberg op zoek zijn naar insecten. ’s Nachts gaan we ook zeker grote nachtvlinders als de pijlstaarten voor de camera langs zien fladderen en ook onze scharrelkippen vinden het heerlijk om af en toe even weg te kruipen in de hooiberg (uiteraard halen we ze voor het donker daar weer weg).
Een speciale groep bewoners die je niet gaat zien, maar zeker gaat horen zijn onze geiten. Hun nachtverblijf is recht onder de kerkuilenkast en je zult langzaam hun hele repertoire aan geluiden voorbij horen komen en gaan herkennen. Van tijd tot tijd zal je waarschijnlijk zelfs mij gaan horen, vooral als de geiten weer eens wat anders willen dan ik in gedachte had. Ik zal me een beetje proberen in te houden, maar kan niets beloven.
Wat tot slot misschien goed is om te melden is dat kerkuilen erg goed kunnen wennen aan de erfgeluiden. Ze herkennen inmiddels precies welke geluiden normaal, en dus niet bedreigend, zijn en trekken zich daar helemaal niets meer van aan. Dit is wel een belangrijke eigenschap voor een soort die zich, vanwege de vele voordelen, heeft ontwikkeld tot een echte erfbewoner. Ik ken zelfs voorbeelden waar de tractor recht onder de kast staat en een paar keer per dag gestart en geparkeerd wordt, maar daar hebben ze bij ons gelukkig geen last van.
Vorig jaar zijn uit 6 eieren 6 prachtige jongen groot geworden en uitgevlogen. De beelden van de uiltjes die iedere nacht door de hooiberg heen stuiterden staan voor altijd op mijn netvlies gegrift. Hopelijk gaan we ook dit jaar weer veel bijzondere momenten zien....
Er wordt flink gepuzzeld door de kijkers om uit te vinden waar die camera's nu precies staan in de hooiberg. Als je wil blijven puzzelen moet je nu stoppen met lezen, maar als je wat hulp wil kijk dan eens naar onderstaande schets.
18.07.24 Jaargang 18 van Beleef de Lente was een seizoen met twee gezichten: aan de ene kant ..
17.07.24 Wie had gedacht dat de haiku challenge zo'n succes zou worden? Ik zeker niet. Het hee..
17.07.24 Het kerkuilenseizoen van Beleef de Lente 2024 zit erop. Of zoals ze in de Achterhoek ..