Aanhangend vuil

Wim van Nee, STORK | vrijdag 25 mei 2018 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 791x

Een plat gemaakte braakbal. Resten van meikevers, onduidelijke haren, plantenresten, een mollennagel, een stukje glas en steentjes. Toch een redelijk probleemloze braakbal.

Het antwoord van het team Bosuil was duidelijk, er zijn geen gevallen van bekend. Maar waarom bij ooievaars dan wel?

Slordig

Ooievaars zijn slordige eters. Bij het oprapen van wormen en slakken komt er van alles mee aan aanhangend vuil. Dat varieert van zand en steentjes tot grassprieten en touwtjes, kortom  alles wat er aan een plakkerige slak of natte wormen kan blijven hangen. Ooievaars slikken alles door, ze vertrouwen op hun systeem van braakballen vormen.
Ze rapen ook materiaal op wat ze voor voedsel aanzien. Achteloos door mensen weggegooid afval, wat in de ogen van een ooievaar best op een worm of insect kan lijken. In braakballen komen we de gevolgen hiervan tegen: steentjes, stukjes glas, flessendoppen, elastiekjes... 
Meestal gaat dat bij het uitbraken goed, maar naast de oorzaken die in eerdere weblogs al zijn genoemd, zijn er nog twee veroorzakers van problemen.

Zand

Een beetje afhankelijk van de omgeving en weersomstandigheden, kan er veel zand meekomen met het voedsel. Dat levert bij de kuikens forse en zware braakballen op. Die moeten dan, tegen de zwaartekracht in, door de peristaltische beweging van de slokdarm weer naar buiten gewerkt worden. Dat lukt niet altijd en het kan een jong het leven kosten.

Langdradigheid

De tweede oorzaak is heftiger. Langdradige rommel zoals touw, grassprieten, vissnoer of elastiek, rijgen braakballen aaneen tot grote gehelen. Een braakbal, klaar om uitgebraakt te worden, raakt verbonden met de volgende, die nog niet zover is dat die uitgebraakt kan worden. De eerste braakbal zit letterlijk vast aan de volgende en kan niet worden uitgebraakt. Hij blijft in de slokdarm steken, wat het jong ook probeert. Stikken of verhongering is het gevolg.

Terug naar de vraag bij de bosuilen. Bosuilen eten veel muizen en daar zit niet veel aanhangend vuil aan. Bovendien vangen bosuilen levende prooien, waarbij ze naast hun scherpe blik ook gebruik maken van het geluid dat de prooi maakt. Daarom zullen ze niet snel een 'dood' touwtje of stuk elastiek voor voedsel aanzien. De braakballen zijn schoner, de risico’s kleiner.

Kijk voor een schokkend postelastiek-probleem op de website van STORK: www.ooievaars.eu

Wim

STORK, de Engelse naam voor een echte Nederlandse vogel: de ooievaar. STORK is een vrijwilligersorganisatie, die zich belangeloos inzet voor de ooievaars in Nederland. In de jaren zestig waren de ooievaar in Nederland vrijwel uitgestorven, door het gebruik van zware pesticiden zoals DDT. Om de ooievaar te laten terugkeren, hebben vele vrijwilligers en Vogelbescherming Nederland zich sinds 1969 flink ingezet. Het doel was de terugkeer van de ooievaar als broedvogel in Nederland. Dat lukt. Met de ooievaars lijkt het nu goed te gaan. Het aantal broedparen neemt weer toe. Bezoek de website van STORK

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over