Afscheid
26.04.24 Afscheid nemen valt altijd zwaar, vooral als je er vanuit kan gaan dat het wel eens d..
Door
Anjo Schouten
Anjo Schouten | woensdag 15 juni 2022 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 306x
De helft van het jaar benijd ik mensen die landelijk wonen. Of een beetje net aan de rand van een stad(je). Ver van een rondweg, een rijksweg, of een voor mij onbegrijpelijke andere drukke weg. Natuurlijk wel met landelijke, van die plaatjesboek, oude boerderijen. Bonen in de tuin, die ouderwetse stokbonen. In de gevel van de boerderij een nog leesbare steen, met daarop de naam wie de eerste steen heeft gelegd, het liefst ergens 19e eeuw. Een perkje goudsbloemen en een randje- smaken verschillen, foeilelijke afrikaantjes. Vanwaar die mijmeringen? Wel, landelijk is niet altijd rustig.
Ineens wordt het vredige gekauw van een schaap overstemt door ijselijke kreten. Natuurlijk gebeurde dat ook buiten beeld, maar de schrik was er er niet minder om. Zo'n lekker ouderwets adrenaline scheutje. Kleintje maar. En dan; wat was dat nou? Diverse scenario's doemen op. Een hees gekrijs, een gesis, een steenuil. Het is weer een CSI script.
Scenario 1) Gaf de kerkuil geen voorrang aan de steenuil of andersom?
Scenario 2) Was het een onverwachtse aanval van een kerkuil?
Scenario 3) Had de steenuil een muis maar pakte de kerkuil die af?
Scenario 4) Was Dirty Hairy Harry (een marter) in de buurt? We zullen het nooit weten.
Foto: Fons Brekelmans
26.04.24 Afscheid nemen valt altijd zwaar, vooral als je er vanuit kan gaan dat het wel eens d..
26.04.24 Hoe laat je weten dat deze plek/dit gebied bezet is door jou? Oehoes hebben daar vers..
26.04.24 Ik was al op jonge leeftijd gek van de natuur en verslond natuurboeken en -films. Maa..