Waar wachten ze nog op?

Ronald van Harxen | donderdag 11 april 2019 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 970x

Nadrukkelijk aanwezig

Het moet gezegd: ze zijn nadrukkelijk aanwezig die brave duiven. Als iemand er de kwalificatie irritant aan zou willen geven, zou ik daar begrip voor hebben. Met de onverzettelijke blik van de ‘last man standing’ in de ogen, poseren ze regelmatig frontaal voor de nestkast. Geen kauw die er meer in kan, of eruit. Uiteindelijke slagen de kauwen er altijd wel weer in de weg vrij te maken, maar het is een hoop gedoe telkens. Ook bij de steenuilenkast geven ze regelmatig van hun onverstoorbare aanwezigheid blijk.

In gevecht met de steenuilen

Dat deed me denken aan de situatie op de vorige steenuilenlocatie in Harreveld. Hier hadden de steenuilen hun intrek genomen in een leegstaande kerkuilenkast. zo eentje als in Dongen. Met een rechthoekig invlieggat, een voorportaal en dan een broedruimte. Verschil was dat de broedruimte door een kasthoge plank afgescheiden was van het voorportaal. In de plank zat een gat waardoor de steenuilen de broedruimte in konden. Daar konden ze rustig broeden en de jongen groot brengen. Nadeel was dat er geen open verbinding was met het voorportaal, waardoor ook hier een betrekkelijk rustige broedplek ontstond, met vrij uitzicht naar buiten. Voor holenduiven in woningnood een ideale plek.

De veren vlogen in het rond

Twee jaar achtereen legden ze eieren in het voorportaal. De steenuilen waren niet echt gediend van hun aanwezigheid. Zij moesten immers keer op keer langs het broedende holenduivenvrouwtje om bij het eigen nest te komen. Elke keer weer stelde de holenduif zich in dreighouding op: tot daar en niet verder. Vooral het mannetje steenuil liet er door intimideren. Regelmatig draaide hij zich weer om, om het een uur later nog eens op nieuw te proberen. Niet erg handig als je een broedend vrouwtje van eten moet voorzien. Zij was het op een gegeven moment dan ook goed zat: ze dook bovenop de holenduif. De veren stoven in het rond. De holenduif mepte met haar vleugels zoveel ze kon, maar uiteindelijk droop ze af, de eieren koud achterlatend. Een paar dagen later verscheen ze even vrolijk weer in het voorportaal; klaar voor een nieuw legsel. Het hele gedonder begon weer van voren af aan.

Lang gaat het niet meer duren

Zou het een reden zijn waarom de kauwen nog niet met de eileg begonnen zijn? Verwacht ik niet eerlijk gezegd. De kauwen laten zich de kaas niet van het brood eten en de partners werken eendrachtig samen om de holenduiven te verjagen. Als het moet schakelen ze hulptroepen in - in de buurt broedende kauwen - om gezamenlijk de duiven hun plaats te wijzen. Want eieren leggen dat willen ze, zeker na alle moeite die ze zich getroost hebben er zo’n mooie takkenbende van te maken. Kauwen beginnen meestal rond half april net de leg. We schrijven vandaag de 11e, dus heel lang zal het eerste ei dan ook niet meer op zich laten wachten. Spannend welk paartje het eerst is: Winterswijk of Dongen. De vraag is echter wel of we daar ooit achter zullen komen, want van de Winterswijkse eieren zullen we niet veel te zien krijgen vrees ik. Hoe fijn is het voor ons kauwenliefhebbers dat de Dongense kerkuilen er dit jaar geen trek in hadden. Kraken mag wat mij betreft dan ook uit het wetboek van strafecht!

Foto: André Eijkenaar, kauw in natuurlijk nesthol in beuk

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over