Vink en valk

Roos Tol | zaterdag 6 maart 2021 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 797x

Vinkenbad

ik wilde het eigenlijk over vinken hebben. Fringillidae. Zeer vertrouwde gasten hier. “Gewone” vink, appelvink en goudvink, ze vliegen, baltsen en badderen af en aan. De ene vink is de andere niet; de ook hier gespotte keep, groenling, kruisbek en sijs zijn familie-van. Allemaal behept met een korte, dikke, stevige snavel. Uitgesproken zaadeters, maar ook zachte plantendelen als bladknoppen, bessen en vruchten staan op het menu. Wat ze onder tuinders niet altijd even geliefd maakt…

Even opwarmen

Het moge niet alles goud zijn wat er blinkt/vinkt, maar de kleuren van de vinken zijn adembenemend en die van de Goudvink knallen er werkelijk uit.
Beroemd is natuurlijk de vinkenslag, de zang van de vink, een van de redenen dat men hem hield als volièrevogel. Het schijnt dat heer Vink er in het voorjaar “even in moet komen”; na de winter is de zang aanvankelijk wat aarzelend. Gelukkig komt dat altijd weer goed!

Even afvinken

Als ik nu “op het vinkentouw” zit, dan ben ik aan het popelen om iets te mogen gaan doen of zeggen. Vroeger zat je op dat touw aan de treklijn om de vink te vangen.
Een Parlevinker heeft niets met vinken te maken. Dat is een venter op het water die spullen vanaf de boot aan andere schippers verkoopt.
En de blinde vink of rundervink? Dat is gehakt met een lapje spek er omheen. Heel vreemd is die benaming niet. De vink werd vroeger als “zeer vet in de herfst, dus een lekkernij” bevonden.
Tsja.
En hoe bizar kan het toeval toeslaan? De “vinkenvalk” – zo noemt men kennelijk de sperwer ook wel. Precies; die waarmee dit stukje begon.

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over