Navigatie overslaan

Uitgevlogen

Steenuil

Uitgevlogen

Oehoe

Uitgevlogen

Vijver

Uitgevlogen

Kerkuil

Uitgevlogen

Koolmees

Uitgevlogen

Bosuil

Uitgevlogen

Torenvalk

Uitgevlogen

Boerenlandvogels

Uitgevlogen

Huismus

Uitgevlogen

Zeearend

Geen broedsel

Slechtvalk

Geen broedsel

Ooievaar

Geen broedsel

Merel

Geen broedsel

Visarend

Toon alle blogs & vlogs

Rust, natuurlijk

Roos Tol | woensdag 14 april 2021 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 1084x

'Zijn lied klinkt dof van uit de hoge linden./ Het lijkt wel of hij iets met nadruk vraagt/ of iemand roept; hij kan de rust niet vinden./ Dichters beweren dat de tortel klaagt. '

Dat schreef de Vlaamse dichter Jan van Nijlen (1884 – 1965) over de tortelduif; één van de vogels die er ’s morgens meestal vroeg bij zijn. Volgens kenners is het een ezelsbruggetje om in het tortelgeluid “I love you” te horen. Roekóekoe, roekóekoe, enzovoorts, en zo verder.
Iets klagends heeft het inderdaad wel. Je zou denken dat de liefde onbeantwoord is. Voor veel mensen wier slaapkamerraam openstaat nabij een vaste tortelplek geldt dat sowieso, dat de liefde niet geheel wederzijds is. Net als voor de roekoe koe, roekoe koe, roekoe koe - róe van grotere neef de houtduif.

Fietspomp

Voor het herkennen van vogelgeluiden zijn talloze ezelsbruggetjes bedacht. We horen fietspompen, elastiekjes, pingpongballen, drilboortjes, kinderfietsjes – het hele menselijke arsenaal aan gereedschappen. En toch moet je het een keer gehoord hebben om het daarna ook echt te herkennen.

Deelnemen aan excursies met bevlogen vogelaars is een heel leuke manier van “praktijkles”.

“Een vrolijk maar kort riedeltje, afgerond met gekras”: zwarte roodstaart. Sinds ik weet dat hij altijd ergens hoog bovenin of – op zit, een dakrand of antenne bijvoorbeeld, weet ik wie hij is en waar te kijken om hem te zien.
Eénmaal weten is altijd herkennen. Dat is zo leuk!

Maar in alle eerlijkheid: nu het zangseizoen zo’n beetje op zijn hoogtepunt is en alles door elkaar heen piept, kraakt, krast, zingt, kwaakt, boort, knort en krijst, geef ik het meestal op en geniet gewoon van het oorverdovende geluid van de natuur om mij heen.

Leven, geen herrie

Wie ‘voor de rust’ de natuur in trekt – ‘voor de stilte’ – komt bedrogen uit. Natuur is niet stil.
Een kleine vergelijking: een opstijgend vliegtuig geeft 100 decibel herrie. Het winterkoninkje haalt 90 decibel. De nachtegaal 92. En de zanglijster evenveel als dat vliegtuig.
(Vanaf een meter afstand.)

De rust die wij in de natuur vinden, heeft dus meer te maken met het loslaten van menselijke beslommeringen dan met daadwerkelijke stilte. Nog los van de enorme beslommeringen waarmee de natuur (inclusief vogels) het druk heeft. Leven.


Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over

Vijver Alle Beleef de Lente blogs