Oei ik groei

Lilian Roosenboom | zondag 22 juni 2025 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 48x

Sam Homburg-Roosenboom

Dagelijkse beslommeringen

Maar eerst even de dagelijkse beslommeringen. Man en vrouw mees vliegen af en aan om hun kleintjes groot te laten worden. En dat gaat tot op heden zichtbaar goed.  

Vrouw mees blijft met regelmaat in de weer om het nestmateriaal - waar de kleine meesjes nu meer op dan in liggen - te beluchten. Noodzakelijk onderhoud, alle mezen-moeders doen het. Maar ons vrouwtje gaat daarbij soms wel ogenschijnlijk erg rigoureus te werk. Heftig wroetend, duikt ze diep naar onderen het nestmateriaal in, haar kleintjes daarbij alle kanten opduwend. Als kijker denk je dan: als dat maar goed gaat…

Kriebelbeestjes

Met het huidige warme weer is beluchten en ongewenste kriebelbeestje opeten niet overbodig.

Waarschijnlijk zitten ook in deze nestkast Henvlooien*. Hoe warmer het weer, hoe meer de vlooien in aantal kunnen toenemen. Maar als de jongen in goede conditie zijn - lees genoeg voedsel krijgen - hebben ze er doorgaans niet heel veel last van. Wel zagen we de afgelopen dagen een klein legertje mieren door de kast lopen, maar dat zijn net als vrouw mees goede schoonmakers…   

Groei

Maar terug naar de groei, in het tweede overzicht van Peter zijn de verschillende groeistadia van de veren goed te zien. Maar hoe groeit zo’n veer nu eigenlijk? Een veer groeit in de buitenste huidlaag van een vogel in een soort huidbultje, de veerfollikel. Over de  vogelhuid ligt een patroon van die huidbultjes. Bij een kaalgeplukte kip zijn die bultjes goed zichtbaar: het kippenvel.

Vanuit ieder huidbultje groeit één veer door de huid heen naar buiten. Dat groeiproces wordt gevoed door bloed vanuit de huid, we noemen een veer dan bloedveer. Het begint met een hulsje dat door de huid heen prikt. Maar langzaam maar zeker ontvouwt de veer zich volledig uit het hulsje (zie foto). Als de veer volgroeid is, stopt de bloedtoevoer. En vanaf dat moment noemen we de veer geen bloedveer meer, maar gewoon ‘veer’.

In een eerder blogje: vederlicht en ijzersterk, staat dit proces nog wat uitgebreider beschreven.

312 uur

Vanmiddag zijn de oudste kleintjes dertien etmaal oud en over een kleine week kunnen ze dan al hun kersverse vleugeltjes uitslaan.

Blijf dus vooral kijken naar de uitzonderlijke en boeiende groeispurt van dit mooie zestal.

 *Henvlo: Ceratophyllus gallinae

Nabericht: in onze tuin blijkt in één van de nestkastjes ook een mezenpaar aan een wel heel erg laat broedsel begonnen. In één van de andere, mussen-nestkastjes, is een maand eerder door een koolmeespaartje met succes gebroed. Wat dit legsel gaat brengen is afwachten…

Harige rupsen: een lekkernij voor koolmezen

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over