Beleef de Lente 2024: veel reg..
18.07.24 Jaargang 18 van Beleef de Lente was een seizoen met twee gezichten: aan de ene kant ..
Door
Ronald van Harxen
Voorzitter werkgroep STONE
Ronald van Harxen, STONE | zondag 28 juli 2019 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 968x
Gisteren konden we eindelijk ons veldseizoen 2019 afsluiten met 2 nacontroles, beide bij een vervolglegsel. Vooral het laatste broedsel was een verrassing omdat we daar op 18 mei twee niet-uitgekomen eieren troffen waarvan de een al rondom aangepikt was. Toen we later het ei openmaakten troffen we een nagenoeg volgroeid embryo dat de dooier al bijna opgenomen had. Op 19 juli krijgen we een appje van Juun, zoon van de bewoner, dat ze in een andere kast (op het erf hangen 3 kasten) springlevende jongen hadden ontdekt. Dezelfde dag nog in de auto gesprongen om even later 4 levende jongen van 23 oud te ringen. Terugrekenend moet het eerst ei om en nabij 27 mei gelegd zijn. Het derde vervolglegsel van dit seizoen was een feit. Naar de reden waarom het eerste legsel mislukte, is het trouwens gissen. Het enige wat ik me kan bedenken is dat net voor het uitkomen het broedproces verstoord raakte, misschien omdat het vrouwtje wegviel. Aan het dode embryo viel in ieder geval niets te ontdekken.
Gisteren terug voor de laatste controle om te zien of ze ook alle 4 de eindstreep hadden gehaald. In de kast nog 1 verbaasd jong, de andere 3 waren er reeds uit. Hoe het gesprek er precies op kwam weet ik eigenlijk niet meer, maar even later stonden we bij de compostbakken achter de heg. Met een mestvork schepte Hans – eigenaar én steenuilenliefhebber - een lading half verteerde plantenresten van de ene bak in de andere. Plotseling krioelt het van leven: pissebedden, springstaarten, duizendpoten rennen of hun leven ervan afhangt. Ze proberen zo snel mogelijk een plek te veroveren in de nieuwe bak. Ook een paar forse engerlingen. Meikever zo is onze eerste gedachte. Ze zijn wel groot: een centimeter of 8 en een vinger dik.
Hans meent dan ook dat het een andere kever is; de naam wil hem zo even niet te binnen schieten. De app van Waarneming.nl biedt uitkomt: neushoornkever! Mark en ik kijken elkaar verbaasd aan: neushoornkever, kan dat eigenlijk wel? Maar ik herinner me een verhaal van de Vlaamse steenuilendag van vorig jaar waar er sprake was van steenuilen die neushoornkevers vingen. Een inderhaast telefoontje naar zoon Juun, op vakantie, brengt de bevestiging. Ook hij had ze een tijd geleden als zodanig gedetermineerd en zijn vader aangespoord er zuinig op te zijn: hoewel ze met een opmars bezig zijn, zijn ze nog steeds erg zeldzaam.
Mochten we nog twijfelen: bij het weggaan herinnert Hans zich dat hij een gevonden volwassen kever op de putdeksel had gelegd; voor de steenuilen. Hij ligt er nog. De hoorn die het beest zijn naam geeft, pronkt dreigend naar voren. Er is nu geen twijfel meer: neushoornkever, net als de meikever behorend tot de familie van de bladsprietkevers. De larves - ook engerlingen genaamd - kwamen volgens mijn kevergids vroeger veelvuldig voor in hopen eikenschors bestemd voor leerlooierijen, maar leven in Nederland nu overwegend in composthopen, vooral als daar houtafval tussen zit.
Het is een imposant beest, zeker als je hem wat van dichterbij bekijkt. De naam neushoornkever is beslist goed gekozen. Mij schiet een verhaal van Koos van Zomeren te binnen die vertelt van zijn eerste kennismaking van een jonge steenuil, een week oud: “Het restant van de eitand op zijn snavel wekt de suggestie dat hij eigenlijk neushoorn had willen worden”. Wat mij betreft is cirkel rond: would-be neushoorns die gevoerd worden met neushoornkevers. Ook een dilemma trouwens: moet je steenuilen nu wel of niet verbieden deze o zo zeldzame kevers te vangen? Gelukkig ga ik er niet over.
Zodra de engerlingen van de ene bak in de andere waren geschept en dus bovenop de hoop terechtkwamen, bedachten ze zich maar heel even voordat ze zich als een soort mini graafmachine door het zachte materiaal een weg naar beneden boorden. Als u niet griezelt van half doorzichtige, vies-vettig aandoende vingerdikke kronkelwormen met graafpoten en een slurpkop: ik heb er een filmpje van gemaakt.
Het officiële dankwoord laat ik dit seizoen graag aan Anjo over, maar graag wil ik even gezegd hebben dat we de vele complimenten voor de blogs (en clips!) bijzonder gewaardeerd hebben! Hoewel ik me niet in chat heb gemengd, scande ik vaak wel even de reacties. Erg stimulerend om er ook de volgende keer weer een mooi verhaal van te maken. Super bedankt daarvoor en tot volgend jaar!
Steenuilenoverleg Nederland (STONE) is een landelijke werkgroep die steenuilenbescherming en -onderzoek coördineert, stimuleert en faciliteert. Daartoe wordt samengewerkt met relevante binnen- en buitenlandse, professionele en vrijwilligersorganisaties. STONE is een vrijwilligersorganisatie, zonder betaalde krachten. Bezoek de website van STONE
18.07.24 Jaargang 18 van Beleef de Lente was een seizoen met twee gezichten: aan de ene kant ..
17.07.24 Wie had gedacht dat de haiku challenge zo'n succes zou worden? Ik zeker niet. Het hee..
17.07.24 Het kerkuilenseizoen van Beleef de Lente 2024 zit erop. Of zoals ze in de Achterhoek ..