Beflijster
Ring Ouzel, Turdus torquatus - Lijsters (Turdidae)
De beflijster is een schaarse doortrekker, die sterk op een merel lijkt, maar met witte borstband. De broedgebieden liggen in Scandinavië, Schotland, Wales en berggebieden in Zuid- en Centraal-Europa. De grootste kans om een beflijster te zien, is tijdens de voorjaarstrek; dan verblijven honderden vogels op de Waddeneilanden en elders in het land, meestal in kleine groepjes. Beflijsters houden zich ook op in groepen van andere doortrekkende lijsterachtigen, zoals koperwieken en kramsvogels.
Snel naar informatie over:
Herkenning
Zwart verenkleed met een witte halvemaanvormige band. De vleugelveren hebben lichte randen, zodat beflijsters in vlucht een lichtere vleugel hebben dan merels. Onvolwassen vogels hebben een veel minder duidelijke witte bef. Vrouw en man lijken op elkaar, maar man is wat zwarter en de witte bef is duidelijker. De witte bef is nauwelijks zichtbaar bij eerste winter man en nog minder bij eerste winter vrouw. Snavel van adulte vogels is geel met donkere punt. De beflijster heeft geen gele oogring zoals de adulte merel.
Geluid
Harde, tikkende roep, lager dan merel. Ook kramsvogelachtige geluiden. Zang in Nederland zelden te horen, eenvoudig en lijsterachtig.
23-24 cm, spanwijdte 35 cm
Vogelbescherming Optiek
Leefwijze
Broeden
In Nederland is nog nooit een zeker broedgeval vastgesteld. In het Scandinavisch broedgebied broeden ze vanaf begin mei. Meestal 4-5 eieren en één legsel (soms twee als het eerste mislukt). Het nest wordt op de grond gemaakt, bij voorkeur onder een overhangend stuk steen. Broedduur 13-14 dagen. Jongen vliegen na 14-16 dagen uit.
Leefgebied
Op doortrek kunnen beflijsters aangetroffen worden in allerlei graslanden, bosranden, heide en duinen, met voldoende beschutting. Hier houden zich veel bodemdieren op, waar de beflijster van profiteert. Zelden in parken en tuinen. Beflijsters zijn broedvogels van bergachtige gebieden en natte heiden, meestal erg rotsachtig en met een zeer spaarzame begroeiing.
Voedsel
Voornamelijk ongewervelde bodemdieren, onder meer regenwormen, kevers, vliegenlarven, spinnen en oorwurmen. In de herfst en winter ook bessen.
Vogeltrek
Tussen eind maart en mei trekken beflijsters door Nederland, vanuit het Middellandse Zeegebied en Noord-Afrika trekken ze naar Noorwegen en Groot Brittannië en zijn dan pleisterend te zien in kleine groepjes. Ze trekken meer westelijk in het voorjaar. Najaarstrek in omgekeerde richting loopt van half september tot begin november, maar is minder goed waarneembaar. Beflijsters houden zich ook op in groepen van andere doortrekkende lijsterachtigen, zoals koperwieken en kramsvogels.
Verspreiding en aantal
doortrekker in vrij klein aantal
Over trends zijn onvoldoende gegevens beschikbaar.
Aantallen in Nederland
| Aantal broedparen | 0 (in 2022) |
| Geschat maximum aantal overwinteraars | 1-5 (in 2013-2015) |
| Doortrekkers | 2000-10.000 (in 2008-2012) |
Bron: sovon.nl
Meer weten over trends? Kijk op sovon.nl.
Waarnemingen
Bron en meer waarnemingen: Waarneming.nl
Kijktip
Groepjes tot enkele tientallen beflijsters zoeken wat schralere graslanden in vooral de kuststrook en binnenlandse heidevelden op. Vaak zijn de vogels jaarlijks op dezelfde plekken te vinden.
In Europa
De belangrijkste broedgebieden van de beflijsters liggen in Noorwegen, delen van Schotland en Engeland, in de Alpenlanden en de Balkan. In grote delen van West- en Midden-Europa wordt de soort als trekvogel waargenomen.
Meer informatie
Bescherming
De beflijster komt in bergachtige gebieden verspreid over Europa voor. De soort geldt niet als bedreigd. Maar in vooral Frankrijk is de beflijster slachtoffer van jacht.
Wet- en regelgeving
De beflijster is een beschermde inheemse diersoort. Net als alle andere vogels die van nature in het wild in Nederland voorkomen, zijn beflijsters beschermd op grond van de Europese Vogelrichtlijn. De bescherming van de beflijster is in Nederland geregeld in de Wet natuurbescherming.
Algemene regels
De Wet natuurbescherming bevat een aantal verboden handelingen die van toepassing zijn op alle inheemse vogels. Deze verboden gelden in heel Nederland. De wet verbiedt:
- het opzettelijk doden of vangen van vogels (artikel 3.1 lid 1);
- het opzettelijk vernielen of beschadigen van nesten, rustplaatsen en eieren van vogels, of het wegnemen van nesten (artikel 3. 1 lid 2);
- het rapen en onder zich hebben van eieren van vogels (artikel 3.1 lid 3);
- het opzettelijk storen van vogels (artikel 3.1 lid 4);
- het bezit, het vervoer en de handel in vogels, dood of levend, dan wel delen of producten daarvan (artikel 3.2).
Overtreding van deze verboden is een economisch delict en kan leiden tot strafrechtelijke vervolging. De verboden worden ook bestuursrechtelijk gehandhaafd. Uitzonderingen op de verboden zijn opgenomen in de wet en de bijbehorende uitvoeringsregelgeving. De wet voorziet in een algemene bevoegdheid voor de provincie (en in sommige gevallen het Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit) om onder strikte voorwaarden een ontheffing of vrijstelling te verlenen van de verboden (artikel 3.3).
Bijzondere regels
Er zijn geen natuurgebieden voor deze soort aangewezen op grond van de Wet natuurbescherming, omdat de soort slechts in beperkte mate op doortrek in Nederland voorkomt.
Meer weten?
- Juridische bescherming van vogels
- Beschermde planten, dieren en natuur (Rijksdienst voor Ondernemend Nederland)
- Soortendatabase (Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit)
- Gebiedendatabase (Ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit)
© Foto's: AGAMI © Illustraties vogels: Elwin van der Kolk © Video's: Natuur Digitaal