Eindelijk prooitjes

Anjo Schouten | zaterdag 2 april 2022 | Vind ik leuk | Bewaar deze blog | 58x

Helaas

Terwijl ik dit schrijf ( en u lekker slaapt) is er nog geen ei.
We keken naar vrouw en enkele kijkers hadden in gedachten al een doorwaakte nacht. Maar toen het donker werd vertrok de uilendame. Op zich wel geestig, ze hield de kijkers de hele dag door zoet.
Is het leggen van een ei dan zo speciaal? Ik vind een ei al speciaal, een wonderbaarlijk iets. Toch, als je een vogelvrouwtje zo bezig ziet het eruit te persen en dan de aparte "plop", het blijft bijzonder.
Dan ligt daar een klein wit bolletje. De BDL adepten zijn dan zielsgelukkig en proosten er liters digitale drank op. Vervolgens is het twee dagen later wachten op het volgende bolletje en weer later nog eentje.
Mysterieuze bolletjes waarin langzaam uiltjes groeien. Als u de foto van de niet uitgekomen eitjes van vorig jaar hebt gezien weet u wat ik bedoel.

Die prooitjes

Onmogelijk om te onderscheiden wat het was. Prooitje nr 1 leek me sterk op mijn eerste haakwerkje na de eerste handwerkles.
Oke, ze hadden het weer niet mee voor een p.o. Of vaak gebruikt als po. Voor de nieuwe kijkers, een p.o is een prooioverdracht.
Dat is als man iets geeft aan vrouw. Kan het andersom ook? Zeg nooit nooit, maar we hebben het niet gezien.
Uilen zijn vrij, ehm...ouderwets. Komt man thuis met het vlees is het inleveren, want met dat snijden is hij onhandig.
Vrouw is de baas in de kast. Hij het voer brengen, zij het broeden en voeren. Als de kuikens wat groter zijn lukt het hem wel een rupsje te voeren. de prooitjes
Nu is het wachten op minder wind, vrouw waaide bijna de kast af. En wellicht ook op een grotere prooi. We moeten weer geduld hebben.

Foto: Theo de Wild

Vind ik leuk
Bewaar deze blog

Meer over